ΕΤΗΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΝΟΣ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟΥ
Ιανουάριος (ανατολή: ώρα 8,10 � δύση: ώρα 16,30 � Μέσος όρος φωτός την ημέρα: 8-9 ώρες).
Όλα τα αυτόχθονα πουλιά υποφέρουν περισσότερο από την υγρασία παρά από το κρύο. Ως εκ τούτου κατά τους μήνες της ανάπαυσης σας συμβουλεύουμε να τα έχετε σε χώρο με κτιστούς τοίχους, πολύ καλά φωτισμένο με μεγάλα παράθυρα, προσανατολισμένα προς τα νοτιοανατολικά ή ανατολικά. Ο βαθμός υγρασίας του αέρα πρέπει να είναι χαμηλός, μεταξύ 40%-50%.
Για τον σκοπό αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν ηλεκτρικό αφυγραντήρα, ή να τοποθετήσετε στις 4 γωνίες του χώρου δοχεία με χλωριούχα άλατα τα οποία απορροφούν την υγρασία. Ένα καλό υγρόμετρο είναι πάντα χρήσιμο. Πάνω από 50% υγρασία αναπτύσσονται εύκολα μούχλες (στους σπόρους και στα pastoncini), μύκητες, βακτήρια, ιοί, κοκκίδια (πιο υψηλή υγρασία και θερμοκρασία βοηθούν στον πολλαπλασιασμό των παθογόνων οργανισμών). Ένας βαθμός υγρασίας περίπου 40% είναι πανάκεια για κάθε είδους εκτροφείο (υγρασία της τάξεως 60-65% απαιτείται μόνο την περίοδο που επωάζονται τα αυγά: αλλά αυτό επιτυγχάνεται επιτρέποντας το μπάνιο στα επωάζοντα πουλιά ή ραντίζοντας με αποστειρωμένο νερό κάτω από τη φωλιά).
Κατά τις πιο κρύες εποχές αποφύγετε την θέρμανση, αλλά έχετε στην διάθεσή σας μια ηλεκτρική θερμάστρα (λαδιού και όχι αντιστάσεων η οποία καίει το οξυγόνο) εφοδιασμένη με θερμοστάτη τον οποίο ρυθμίζουμε στους 8-12οC, σ� αυτή τη θερμοκρασία τα αυτόχθονα πουλιά δεν υποφέρουν πολύ (είναι κρίμα να τα κάνουμε να υποφέρουν πολύ τις παγωμένες νύχτες: στον ύπνο, με το σωματάκι τους ακίνητο, οι απώλειες θερμότητας είναι πολύ μεγάλες και εξασθενούν τα πουλιά, με αρνητικές συνέπειες στο αναπαραγωγικό τους μέλλον).
Έχετε πάντα στην διάθεσή σας ένα καλό θερμόμετρο.
Η θερμοκρασία του σώματος των πουλιών είναι αυξημένη (40ο-42οC, με ελαφρές διακυμάνσεις σε εξάρτηση με την εξωτερική θερμοκρασία και την δραστηριότητά τους) και, ως εκ τούτου για να τα διατηρήσουμε υγιή, πρέπει να αποφεύγουμε τις ακραίες θερμικές καταστάσεις (πολύ ζέστη ή πολύ κρύο).
Ο αριθμός ωρών φωτός στην διάρκεια των 24 ωρών:
Α) Φυσικό φως (το οποίο διαφέρει αναλόγως την φωτοπερίοδο του έτους)
Β) Τεχνητό φως το οποίο ρυθμίζεται από τον εκτροφέα, με μηχανήματα ανατολή-δύση.
Είναι προτιμότερο να ακολουθούμε τον τρόπο Α διότι «όσο πιο πολύ ακολουθούμε την φύση τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχουμε» (πουλιά πιο εύρωστα και πιο γόνιμα). Αλλά υπάρχουν πολλοί εκτροφείς που επιθυμούν να επισπεύσουν τις διαδικασίες και έτσι υιοθετούν την μέθοδο Β, προγραμματίζοντας τις ώρες φωτός και την θερμοκρασία.
Με την μέθοδο Β, οι συνθήκες περιβάλλοντος, η διατροφή, η υγιεινή και η γενετική επιλογή εφαρμόζονται στην τελειότητα, και είναι δυνατόν να έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό απογαλακτισμένων νεοσσών. Αλλά το πρόγραμμα φως πρέπει να έχει μελετηθεί με άριστο τρόπο, αλλιώς έχουμε σαν αποτέλεσμα διάφορες αποτυχίες (πρόωρες mute, ορμονικές διαταραχές, προβλήματα γονιμότητας, αβγά και νεοσσούς εγκαταλελειμμένους κλπ.).
Δεδομένου ότι οι φωτεινές ώρες είναι λίγες και με την προϋπόθεση ότι ο χώρος δεν θερμαίνεται, χρειάζεται να ακολουθήσετε την ακόλουθη δίαιτα θερμίδων.
Χορηγείστε ή μια άριστη τροφή για φριγγίλλιδες, ή estrusi, ή και τα δυο μαζί σε διαφορετικές ταΐστρες. Εκτός αυτού, 3 ή 4 φορές την εβδομάδα χορηγούμε ελαιώδεις σπόρους: ηλιόσπορο, περίλλα, λιναρόσπορο που προσφέρουν τις απαραίτητες θερμίδες για την προστασία από το κρύο. Χορηγούμε επίσης σταθερά, σε ξεχωριστό δοχείο, grit πυριτολιθικό, grit ασβεστώδες και φυτικό άνθρακα, και εάν δεν χρησιμοποιούμε estrusi, ένα pastoncino στεγνό είναι απαραίτητο, 2-3 φορές την εβδομάδα, για να συνηθίζουν τα πουλιά την γεύση.
Εάν το είδος είναι μικρόσωμο, και δεν είναι σε θέση να φάει τον ηλιόσπορο, μπορούμε να τα θρυμματίσουμε με μια αποστειρωμένη μπουκάλα. Φέτες μήλου στα σύρματα του κλουβιού και φύλλα χορταρικών (ραδίκι, σπανάκι, λάχανο), αφού προηγουμένως τα έχουμε πλύνει πολύ καλά και τα έχουμε αφήσει για μια ώρα μέσα σε διάλυμα νερού με σόδα (2 κουταλάκια σε κάθε λίτρο).
Στο εσωτερικό του χώρου απογαλακτισμού, τα πουλιά πρέπει να βρίσκονται σε κλούβες ή σε μεγάλα κλουβιά ζευγαρώματος, έχοντας αφαιρέσει τα διαχωριστικά, για να μπορούν να πετούν, άσκηση που τα βοηθάει να ζεσταθούν.
Αποφεύγεται πάντα την συγκέντρωση πολλών πουλιών. Χωρίζετε τα φύλλα.
Η άσκηση αυτή τα βοηθάει επίσης να μην γίνονται παχύσαρκα. Για τα είδη που έχουν τάση στην παχυσαρκία (λούγαρα, πυρούλες, φλώροι) μην υπερβάλετε με τους λιπαρούς σπόρους.
Τα πουλιά που επιστρέφουν από τις εκθέσεις (σημείωση: για λόγους υγιεινής, για να αποφευχθεί η μετάδοση ασθενειών, τα πουλιά που έχουν πάρει μέρος σε εκθέσεις θα πρέπει να πωλούνται και να μην επιστρέψουν στο εκτροφείο και οπωσδήποτε να μην χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή, διότι εκτός από την μεταφορά παθογόνων οργανισμών, έχουν υποστεί και μεγάλο στρες το οποίο εξασθενεί τον οργανισμό τους και από αδύναμους γονείς γεννιούνται και αδύναμα παιδιά, το οποίο πρέπει να αποφεύγεται) θα πρέπει να μπαίνουν σε κλουβιά χωρίς διαχωριστικά.
Μπορείτε να χορηγείτε, περίπου 2 φορές την εβδομάδα, τα μείγματα Ornitalia στα πιο ευαίσθητα πουλιά.
Φεβρουάριος (Ανατολή: ώρα 7.20� Δύση: ώρα 17.21� Μέσος όρος φωτός την ημέρα 8-9 ώρες).
Για τα πουλιά που διαμένουν σε ένα χώρο εσωτερικό, κλειστό καλά προστατευμένο, θα πρέπει να κάνουμε ότι κάναμε τον μήνα Ιανουάριο. Αντίθετα για τα πουλιά που βρίσκονται σε υπαίθρια κλούβα, η διατροφή πρέπει να εμπλουτίζεται με λιπαρούς σπόρους για να αναπληρώνεται η απώλεια των θερμίδων. Η εξωτερική κλούβα, εκτός του ότι πρέπει να είναι καλά προστατευμένη, από τους ανέμους, τη βροχή και το χιόνι, καλό θα είναι να ακουμπάει σε μια κλειστή κατασκευή και καλά προστατευμένη από τις έντονες διαφορές θερμοκρασίας (οροφή, τοίχοι, και δάπεδο καλά μονωμένα) στην οποία, κάθε βράδυ, πρέπει να παροτρύνουμε να μπαίνουν τα πουλιά αντί να περνούν την νύχτα στην εξωτερική κλούβα.
Για να αποφευχθεί το πάγωμα του πόσιμου νερού, τοποθετείστε την ποτίστρα επάνω σε ένα μεταλλικό πλέγμα το οποίο τοποθετούμε σε μια απόσταση από ένα ηλεκτρικό μάτι, προσέχοντας να μην μπορούν να έρθουν σε επαφή με αυτό τα πουλιά. Ελέγξτε καλά ότι δεν μπορούν να εισέλθουν ποντίκια ή αρουραίοι, γιατί εκτός του ότι τρώνε την τροφή τους, μεταφέρουν σοβαρότατες ασθένειες, τρομάζουν και σκοτώνουν τα πουλιά συχνά τρυπώντας το κρανίο και ρουφώντας τον μυελό, ή τους σκίζουν την κοιλιά.
Εάν η εξωτερική κλούβα ακουμπάει στο υγρό χώμα, διευκολύνεται η μετάδοση ενδοπαρασιτικών σκουληκιών, και κοκκιδίων . Αυτό τον μήνα συμβουλεύουμε μια επιχείρηση για την εξολόθρευση των σκουληκιών με ειδικά προϊόντα , σε πόσιμο διάλυμα. Η καλλίτερη λύση θα ήταν αν αντικαθιστούσατε το χώμα με σκυρόδεμα, ή αν κατασκευάζατε τελάρα ξύλινα (40εκ.Χ40εκ.) με πλέγμα (διαστάσεων τέτοιων που να μην μπορεί να περάσει το κεφάλι του πουλιού) ύψους περίπου 57εκ. και τα οποία να μπορούν να αφαιρούνται για να καθαρίζονται.
Θυμηθείτε ότι στον πάτο της κλούβας πρέπει να καρφώσετε λεπτό πλέγμα μινιαρισμένο για να μην μπορούν να μπουν μέσα ποντίκια και άλλα μικρά ζώα.
Καλό θα είναι αυτόν τον μήνα να προετοιμάσετε όλα τα αξεσουάρ που θα χρειαστούν για την περίοδο της αναπαραγωγής: καθάρισμα, απολύμανση των κλουβιών και όλων των απαιτούμενων για αυτά (ποτίστρες, ταΐστρες, φωλιές κλπ).
Μάρτιος (Ανατολή:ώρα 6.50 � Δύση: ώρα 18.13 �Μέσος όρος φωτός την ημέρα: 11.15-12-45)
Όλους τους χειμερινούς μήνες (από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο), πού πρωταρχική είναι μια δίαιτα με βάση τους σπόρους (η κατάσταση αλλάζει όταν, με ή χωρίς σπόρους, χορηγούμε estrusi, τα οποία περιέχουν τα βασικά θρεπτικά στοιχεία που λείπουν από τους σπόρους) είναι εύκολο να δημιουργηθούν ελλείψεις βιταμινών και αμινοξέων, και ιδιαίτερα βιταμίνης Α. Οι βιταμίνες καταστρέφονται εύκολα κατά την συγκομιδή των σπόρων, την αποξήρανση και την αποθήκευση. Για τον λόγο αυτό τους κρύους μήνες, συνίσταται μια περιοδική χορήγηση ενός καλού συμπλέγματος βιταμινών (υδατολιποδιαλυτών), μεταλλικών αλάτων και αμινοξέων, στο πόσιμο νερό (ανανεώνοντας το διάλυμα 2-3 φορές την ημέρα), 2 ή 3 φορές την εβδομάδα. Για αυτούς που χρησιμοποιούν σπόρους, καλό είναι πριν να ταΐσετε τα πουλιά, να κάνετε την δοκιμή για βλάστηση (75-80%) και να τους απολυμάνετε.
Τους σπόρους μπορείτε να τους χορηγήσετε και μουσκεμένους για 24-30 ώρες πριν από τις γέννες. Άριστη διατροφή γι� αυτήν την εποχή είναι, κάθε πρωί ½ σπόροι μουσκεμένοι και ½ pastoncino μη λιπαρό. Κατά την προετοιμασία των φυτρωμένων σπόρων (ή απλώς μουσκεμένων χωρίς να έχουν φυτρώσει) χρησιμοποιείτε το αντιμυκητιακό «Steramina G» (Formenti) ακολουθώντας τις οδηγίες και ξεπλένοντας καλά πριν την χορήγηση. Ο συνδυασμός, ½ σπόροι μουσκεμένοι και ½ pastoncino είναι ένα άριστο ερέθισμα για τους αναπαραγωγούς, οι οποίοι σιγά σιγά συνηθίζουν την γεύση του pastoncino ( μην τους αλλάξετε pastoncino μέχρι το τέλος της επώασης). Μόλις συνηθίσουν την γεύση του, αρχίστε να ελαττώνετε την ποσότητα των σπόρων και αυξήστε το pastoncino, πάντα στεγνό.
Ο σκοπός μας είναι να φτάσουμε να ταΐζουμε τους γονείς σκέτο pastoncino, ή για τα πιο δύσκολα πουλιά να χορηγούμε και σπόρους μουσκεμένους σε ποσότητα που μειώνεται σταδιακά (30%, 20%, 10%). Σε ακραίες περιπτώσεις προσθέστε στο pastoncino , «Defender» (Cemivit, ειδικό για να υγραίνουμε το pastoncino, διαφορετικό από το «Steramina G»).
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά μείγματα σπόρων για μούσκεμα.
Μείγμα σπόρων για μούσκεμα (για όλα τα είδη): λάχανο γλυκό 32% - rapunzia (Oenothera biennis) 20% - καναρινόσπορος 10% - φαγόπυρο 10% - κανναβούρι 10% - ηλιόσπορος μικρός (άσπρος ή με ρίγες) 3% - κάρδαμο 3% - μαρούλι 3% - παπαρουνόσπορος μπλε 3% - αγκάθι 3% - psillio 3%. Μερικούς από αυτούς τους σπόρους μπορείτε να τους βρείτε σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή χορτοφαγίας.
Οποιοδήποτε pastoncino και αν χρησιμοποιείτε, προκειμένου να βοηθήσει στην γονιμότητα και στην ανάπτυξη των νεοσσών, μπορεί να εμπλουτιστεί με 2-5% (ή και περισσότερο ανάλογα με την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες) από ένα άριστο πρωτεϊνικό συμπλήρωμα (spirulina � σπόρος σιταριού � μαγιά μπίρας ξερή � Nekton tonic K της Nekton energovis New της Cemivit κλπ.) το οποίο είναι και πλούσιο σε βιταμίνες μικροστοιχεία και αμινοξέα.
Κατά την αναπαραγωγική περίοδο, όλα τα είδη των φριγγιλίδων έχουν ανάγκη αυξημένα ποσοστά πρωτεϊνών (26 -32%)
Μην ξεχνάτε τα συμπληρώματα που περιέχουν μεταλλικά άλατα, ασβέστιο ( κόκαλο σουπιάς, καλά πλυμένο και αποστειρωμένο το οποίο ή σφηνώνετε στα σύρματα του κλουβιού ή το κόβετε σε κομμάτια στο μέγεθος του κανναβουριού και τα τοποθετείτε σε ένα δοχείο για να μπορέσουν να το καταναλώσουν τα θηλυκά, σαν τις πυρούλες που δεν κατορθώνουν να σχηματίσουν το τσόφλι εάν δεν έχουν μεγάλα ποσοστά ασβεστίου, τσόφλια αβγών θρυμματισμένα και κοχύλια αποστειρωμένα στο φούρνο ή σε βραστό νερό).
Pastoncino με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: μόνο σε περίπτωση που είναι δυνατή η απολύμανση των σπόρων (με αντιμικροβιακό και αντιμουχλικό διάλυμα, μη τοξικό για τα πουλιά, με πολύ καλό ξέπλυμα και στέγνωμα στον ήλιο), ή η αποστείρωση τους (με το ειδικό μηχάνημα GT4000) πριν την χρήση. Pastoncino: αλεύρι πρώτων ημερών για νεοσσούς κότας ή φασιανού 30% - pastone για εντομοφάγα άριστης ποιότητας 25% - σπόροι φαγόπυρου 15% - ηλιόσποροι 15% - κανναβούρι 8% - σπόροι κάρδαμου 5% - σπόροι λάχανου 2%. Αλέθετε όλους τους σπόρους μέχρι να γίνουν σκόνη , κατόπιν περνάτε το μείγμα από πολύ λεπτό κόσκινο, ώστε να ξεχωρίσουν οι φλοιοί των σπόρων. Αναμειγνύουμε καλά τη σκόνη αυτή των σπόρων με το pastone και το αλεύρι και έχουμε ένα pastoncino το οποίο αρέσει στα περισσότερα είδη φριγγιλίδων, και επινοήθηκε για τα πουλιά που αρνούνται οποιοδήποτε άλλο pastoncino. Μόλις συνηθίσουν αυτή την γεύση, τότε αντικαθιστάτε σταδιακά ποσότητες και από τα 3 είδη με ένα καλό pastoncino στεγνό του εμπορίου, παρατηρώντας την συμπεριφορά των πουλιών.
Στην αρχή του Μαρτίου δίνετε 2 φορές την εβδομάδα φυτρωμένους σπόρους στα πουλιά που πρόκειται να αναπαραχθούν και αυξάνετε σταδιακά, μέχρι 3 φορές την εβδομάδα όταν γεννηθούν οι νεοσσοί. (Προσοχή: οι φυτρωμένοι σπόροι μουχλιάζουν μέσα σε 2-3 ώρες, γι� αυτό πρέπει να φυλάγονται στον καταψύκτη ή στην χειρότερη περίπτωση στο ψυγείο).
Μια ή δύο μέρες πριν την επώαση μπορείτε να τους προσφέρετε έντομα και τις προνύμφες τους, το οποίο θα συνεχίσετε σταθερά για όλη την πρώτη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών.
Όταν βρίσκουμε μπορούμε να τους προσφέρουμε και άλλους σπόρους (στελλαρία, αγκινάρα κλπ.) σε μικρές δόσεις για να μην έχουνε προβλήματα δυσπεψίας.
Οι σπόροι των άγριων φυτών πρέπει είναι ημιώριμα ή ώριμα, γιατί οι πολύ άγουροι δημιουργούν προβλήματα δυσπεψίας. Έχω παρατηρήσει ότι οι σπόροι στελλαρίας εάν μαζευτούν μέσα σε 3 μέρες μετά από δυνατή βροχή, και δεν στεγνώσουν στον ήλιο, δημιουργούν διάρροιες στα πουλιά και ειδικά στους νεοσσούς.
Στο τέλος Μαρτίου διαλέγετε τα ζευγάρια και τα βάζετε σε κλουβιά αναπαραγωγής, κρατώντας τα χωρισμένα με διαχωριστικό από πλέγμα ώστε να μπορούν μόνο να βλέπονται; ή ζευγάρια ή τρία (1 αρσενικό και 2 θηλυκά) από διαφορετικά είδη σε μια μεγάλη κλούβα, πλούσια σε βλάστηση.
Πριν να βάλετε μέσα στα κλουβιά πρέπει να έχουν όλα πλυθεί, απολυμανθεί, ανακαινισθεί: όλες οι φωλιές πρέπει να έχουν τοποθετηθεί και καμουφλαριστεί με αληθινά ή ψεύτικα κλαδιά δένδρων. Είναι λάθος και δημιουργεί σοβαρά στρες εάν όλες αυτές οι εργασίες γίνουν παρουσία των ζευγαριών; Μερικά θηλυκά, πολύ αγχώδη, μπορούν να πάθουν σοβαρές ορμονικές διαταραχές που μπορούν να βλάψουν την ωοτοκία και την επώαση.
Εάν σκοπεύετε να παράγετε υβρίδια και τα δύο είδη τρώνε διαφορετική τροφή, εάν υπάρχει διαχωριστικό στο κλουβί, κρατείστε χωριστά τα 2 φύλλα ( έτσι ώστε να μπορούν να βλέπονται) και ταΐστε τα με τις δικές τους τροφές. Εάν, αντιθέτως, βρίσκονται στον ίδιο χώρο και τα 2 είδη τότε θα τους βάζετε και τις 2 τροφές σε ξεχωριστά δοχεία.
Η ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΣΣΩΝ
Σύμφωνα με την θεωρία του Γάλλου ειδικού Jean Viguie�, όσο πλησιάζει η εποχή της αναπαραγωγής, το πρόβλημα της θνησιμότητας των νεοσσών βασανίζει πολλούς εκτροφείς, οι οποίοι δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι ενώ δεν αλλάζουν τίποτα στον τρόπο εκτροφής, τα μικρά πεθαίνουν χωρίς λογική εξήγηση.
Από «Les informations OC.» οι οποίες προέρχονται από τα εργαστήρια Viguie� της Verzeilles στη Γαλλία παίρνουμε αυτές τις πληροφορίες.
Όταν λέει ο κάθε εκτροφέας ότι δεν άλλαξε τίποτα στον τρόπο εκτροφής είναι σχετικό.
Το να μην αλλάξει τίποτα σημαίνει:
o Να διατηρηθούν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες εκτροφής
o Να χρησιμοποιήσει τα ίδια ζευγάρια, ή το λιγότερο της ίδιας οικογένειας χωρίς να εισάγει νέα άτομα.
o Να χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο μείγμα σπόρων και το ίδιο pastoncino με την ίδια συνταγή.
o Να έχει πραγματοποιήσει την ίδια προληπτική αγωγή.
o Να έχει χρησιμοποιήσει τα ίδια (μάρκα, δοσολογία, και χρονική περίοδο) συμπληρώματα διατροφής (μεταλλικά άλατα, βιταμίνες, αμινοξέα).
Και όλα αυτά να έχει σεβαστεί, χρησιμοποιώντας τον ίδιο χώρο εκτροφής, τα ίδια απολυμαντικά και με την ίδια δοσολογία και τον ίδιο τρόπο, επιτυγχάνει να έχει μια σταθερή, η οποία όμως δεν του εγγυάται για τις εξωτερικές αλλαγές οι οποίες είναι συνδεδεμένες με την υγρασία και την θερμοκρασία.
Μια εποχή πολύ κρύα μετά από ένα χειμώνα ιδιαίτερα ζεστό, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην εκτροφή, ιδιαίτερα αν ο χώρος δεν θερμαίνεται.
Η υγρασία μπορεί να επηρεάσει την γονιμοποίηση και την επώαση, μπορεί επίσης να επιταχύνει την ανάπτυξη μούχλας στους σπόρους του μείγματος.
Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι η οικογένεια δεν έχει δεχθεί εισαγωγή νέων στοιχείων με την ελπίδα βελτίωσης των αποτελεσμάτων. Ακόμα και αν η εισαγωγή νέου αίματος έγινε τον προηγούμενο χρόνο, χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να είμαστε σίγουροι ότι τα χαρακτηριστικά μιας οικογένειας έχουν σταθεροποιηθεί, οι έμπειροι εκτροφείς θα συμφωνήσουν μαζί μας, πως μπορούμε λοιπόν να αρνηθούμε ότι τον δεύτερο χρόνο δεν θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις στην γονιμότητα των γονιών και στην ενεργητικότητα των νεοσσών.
Το να χρησιμοποιείται το ίδιο μείγμα σπόρων, το οποίο έχει παρασκευαστεί από τον ίδιο εκτροφέα δεν σημαίνει τίποτα διότι δεν είναι το περσινό, αλλά προέρχεται από διαφορετικές παρτίδες, διαφορετική παραγωγή και συγκομιδή (με περισσότερη ή λιγότερη βροχή, ήλιο, λίπασμα)
Από τον ένα χρόνο στον άλλο, ακόμα και αν πάνω στο ταμπελάκι το μείγμα γράφει ακριβώς τα ίδια συστατικά και με τα ίδια ποσοστά, δεν είναι πια το ίδιο διότι προέρχεται από διαφορετικές συγκομιδές.
Για μερικούς η περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά μπορεί να τροποποιηθεί χωρίς να προκληθούν σοβαρές επιπτώσεις στα πουλιά.
Το pastoncino: το γεγονός ότι ένας εκτροφέας χρησιμοποιεί για 2 συνεχόμενα χρόνια το ίδιο pastoncino (μάρκα και σύνθεση) δεν σημαίνει καθόλου ότι χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο pastoncino ακόμα και αν τα συστατικά του, πρωτεΐνες, λιπαρά, υδατάνθρακες είναι τα ίδια, και τα συμπληρώματα επίσης τα ίδια. Κανένα pastoncino δεν είναι ίδιο με το άλλο: η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορεί να είναι σεβαστή στην συνταγή αλλά μπορεί να έχει επιτευχθεί με άλευρα κρέατος, ψαριού ή σόγιας και αβγού, το οποίο δεν έχει την ίδια βιολογική αξία γιατί αυτή εξαρτάται από την περιεκτικότητά τους σε αμινοξέα που στο σύνολο της δίαιτας πρέπει να είναι εξισορροπημένα.
Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί έχοντας χρησιμοποιήσει για 2 χρόνια το ίδιο pastone έχουν επιτευχθεί διαφορετικά αποτελέσματα. Μεγάλο ρόλο επίσης παίζει και ο τρόπος αποθήκευσης του προϊόντος, δεδομένου ότι οι βιταμίνες καταστρέφονται με την πάροδο του χρόνου και τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες αποθήκευσης του προϊόντος. Ως εκ τούτου πράττουν άριστα οι εκτροφείς, οι οποίοι σε σχέση με την περίοδο (ζευγάρωμα, επώαση, muta), προσθέτουν βιταμίνες στην διατροφή των πουλιών τους.
Από τα όσα μέχρι τώρα είπαμε συμπεραίνουμε ότι καμία περίοδος εκτροφής δεν είναι ίδια με την προηγούμενη.
Επειδή όμως το πρόβλημα δεν έχει εύκολη λύση εξαιτίας της διαφοροποίησης των εκτροφέων μεταξύ τους το Ινστιτούτο μετά από έρευνες κατέληξε στο συμπέρασμα και ανακοίνωσε, ότι πολλές περιπτώσεις θανάτου νεοσσών προέρχονται από τη κολοβακύλλωση και την τοξοπλάσμωση (Lankesterellosi).Ασθένειες γνωστές στους εκτροφείς, παρόλα αυτά η θνησιμότητα συνεχίζεται εξ αιτίας πολλές φορές των συμβουλών που παίρνουν. Χρησιμοποιούν ότι αντιβιοτικό υπάρχει στο εμπόριο, τις περισσότερες φορές χωρίς καν να διαβάσουν τις ενδείξεις και την δοσολογία, χωρίς όμως αποτελέσματα. Απογοητεύονται και απευθύνονται ακόμα και στους φίλους προκειμένου να πάρουν συμβουλές, μήπως και σώσουν κανένα μικρό.
Χαμένος χρόνος και λεφτά πεταμένα.
Είναι χρήσιμο να ξέρετε, ότι ο πρώιμος θάνατος (πριν από τις 15 ημέρες) δεν οφείλεται σχεδόν ποτέ σε μικροβιακές λοιμώξεις, και ιδίως όταν οι νεοσσοί προέρχονται από άριστες επωάσεις.
Η θνησιμότητα των νεοσσών μπορεί να δικαιολογηθεί από μετάδοση μόλυνσης η οποία υπάρχει ήδη στο αβγό, η οποία μπορεί να προκαλέσει και αφύσικο θάνατο του εμβρύου.
Στην πρακτική η μετάδοση είναι πολύ σπάνια, ούτε η σαλμονέλωση, η οποία επειδή δεν εντοπίζεται στο ωάριο, δεν μπορεί να γίνει αιτία μόλυνσης.
Η εντόπιση στο ωάριο συμβαίνει μόνο στην pullurosi η οποία είναι η σαλμονέλωση της κότας.
Δεν μένει λοιπό παρά να θεωρήσουμε ότι η μετάδοση δεν έγινε μέσα στο αβγό, αλλά μετά την γέννα και υπολογίζοντας τον απαραίτητο χρόνο για την επώαση της ασθένειας, η θνησιμότητα δεν μπορεί να αρχίσει πριν από την 5η/6η ημέρα από την γέννηση.
Αν οι απώλειες συμβαίνουν σ� εκείνη την ηλικία δεν μπορεί παρά να πρόκειται για κολοβεκύλωση.
ΟΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Δεδομένου ότι τα νεκρά κορμάκια των πουλιών σήπονται αμέσως, ήδη αλλοιωμένα την στιγμή που τα βρίσκουμε στην φωλιά, και με την πάροδο αρκετών ωρών μέχρι να γίνουν οι εξετάσεις, οι καλλιέργειες έχουν κατακλυσθεί από μικρόβια οφειλόμενα στη σήψη μεταξύ των οποίων είναι δύσκολο να εντοπισθεί το μικρόβιο το οποίο ήταν η αιτία του θανάτου. Καλλίτερα λοιπόν να φέρνετε τα πουλιά στο εργαστήριο άρρωστα αλλά ακόμα ζωντανά.
Αυτού του είδους η εξέταση πρέπει να αιτείται σε κάποιο Ίδρυμα υγιεινής και πρόληψης. Στην εξέταση αυτή μπορεί να υποβάλλεται και το αβγό το οποίο, όντας κλειστό, δεν κινδυνεύει από μόλυνση.
Είναι σημαντικό να απευθυνθείτε για τις αναλύσεις σε ένα κτηνιατρικό κέντρο και όχι σε ένα μικροβιολογικό εργαστήριο, επειδή αυτό το τελευταίο μετά το αντιβιόγραμμα θα συστήσει αντιβιοτικά ανθρώπινης χρήσης, πολύ ακριβά και με δοσολογίες και τρόπους χρήσης δύσκολα να εφαρμοστούν στην ορνιθολογία, αποκλείοντας εξ αρχής ένα αντιβιοτικό το οποίο δεν χορηγείται πλέον για ανθρώπινη χρήση, το οποίο όμως είναι πολύ αποτελεσματικό στην κτηνιατρική, το chloramphenicol.
Το αντιβιόγραμμα δίνει μια σαφή ένδειξη, αποφεύγοντας την χρήση φαρμάκων που, πολλές φορές, δεν διαπερνούν τα τοιχώματα του εντέρου. Αν το φάρμακο παραμείνει στο έντερο, και δεν απορροφηθεί από τον οργανισμό για να διοχετευθεί στο αίμα, δεν προσφέρει καμία βοήθεια.
Είναι αποδεδειγμένο ότι και τα φάρμακα, αναλόγως της μάρκας τους, είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά. Μια θεραπεία που γίνεται δια μέσου του νερού στην ποτίστρα, μπορεί να μην είναι αποτελεσματική πάντα με τον ίδιο τρόπο, ποικίλει αναλόγως με την κατανάλωση νερού από τα πουλιά, με την ζέστη τα πτηνά πίνουν περισσότερο και έτσι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας αυξάνεται.
Αυτό δεν συμβαίνει και με τα συμπληρώματα διατροφής για τα οποία οι δόσεις είναι πιο ελαστικές και ακόμα και να διαφοροποιηθεί η ποσότητα της τροφής το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Εν κατακλείδι, εάν οι απώλειες συνεχίζουν, έστω για τις πρώτες 5/6 ημέρες, ούτε το Ίδρυμα είναι σε θέση να δώσει σαφή εξήγηση.
Όσον αφορά τα μικρόβια το καλλίτερο που έχουμε να κάνουμε είναι εργαστηριακές αναλύσεις πηγαίνοντας οι ίδιοι τα πουλιά, αν και δεν έχουν όλοι τα απαραίτητα μηχανήματα και το ειδικό προσωπικό για να επέμβει στα πουλιά.
Αντιθέτως λείπουν σχεδόν ολοσχερώς οι συστηματικές έρευνες για τους ιούς και τις σχετικές ασθένειες.
Γνωρίζουμε χάρη σε μια πρόσφατη έρευνα, ότι ο ιός της γαλλικής πτερόρροιας του σγουρού, προκαλεί τον θάνατο των νεοσσών στις πρώτες 10 μέρες ζωής. Ιός ο οποίος έχει ανιχνευθεί σε μερικά στρουθοειδή αλλά όχι ακόμα στα καναρίνια και στους φριγγιλλίδες διαφόρων ειδών.
Οπωσδήποτε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μας μένει παρά να εξαφανίσουμε τους αναπαραγωγείς που μεταφέρουν την ασθένεια δεδομένου ότι δεν μπορούνε να επέμβουμε διότι η ασθένεια παραμένει άγνωστη.
Μετά από όσα αναφέραμε μπορούμε να πούμε «ας είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που καταφέραμε να αποκτήσουμε» χωρίς να αποκλείουμε ότι πρέπει να εξακολουθήσουμε να εργαζόμαστε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στα εκτροφεία μας και, αν είναι δυνατόν, να βρούμε κάποια θεραπεία.
Απρίλιος (ανατολή, ώρα: 5,53 � δύση, ώρα: 19.00 Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα:13,10)
Αυτό το μήνα για τα περισσότερα ζευγάρια αρχίζουν οι επωάσεις.
Εάν κάποιο πουλί δεν βρίσκεται σε πλήρη φόρμα, χορηγήστε του τροφές ερεθιστικές (pastoncini, κανναβούρι ή νίζερ � αυτό το τελευταίο με προσοχή κλπ) και επίσης συμπληρώματα ειδικά για την επαγωγή των ερεθισμάτων στην αναπαραγωγή και στην γονιμότητα. Μεταξύ των διάφορων συμπληρωμάτων, στις δόσεις που αναγράφονται στις συσκευασίες, συνιστούμε: να διαλύετε στο πόσιμο νερό � ανανεώνοντας τα διαλύματα τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα � τα ακόλουθα προϊόντα: Nekton E μαζί με Nekton S � ή Candiomix (με βιταμίνη Α-D3- E) της Candioli � ή Micro E της Chemivit.
Εάν τα πουλιά είχαν συνηθίσει όλο τον προηγούμενο μήνα να καταναλώνουν το pastoncinο, το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι σε πολύ καλή ερωτική φόρμα. Εάν κάποιο από τα δυο φύλλα δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, είναι πολύ πιθανό να ξεσπάσουν προστριβές μεταξύ τους, οι οποίες μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τα αποτελέσματα της επώασης.
Σ� αυτές τις περιπτώσεις βάλτε τα ζευγάρια σε μεγάλο κλουβί με διαχωριστικό. Τις 3-4 πρώτες μέρες βάζουμε διαχωριστικό ημιδιαφανές, μετά αυτό με πλέγμα. Συμπεραίνουμε ότι τα δυο φύλλα έχουν συμφιλιωθεί όταν δούμε ότι ανάμεσα από το πλέγμα το αρσενικό ταΐζει με το ράμφος του το θηλυκό, και όταν και τα δύο βγάζουν τυπικά για κάθε είδος τιτιβίσματα κατά την διάρκεια της ερωτικής περίπτυξης.
Σε περιπτώσεις που συγκεκριμένα θηλυκά δεν καταλήγουν εύκολα στην ερωτική φάση, και ειδικά σε νοθογένειες, τους βάζω να ακούσουν, πολλές φορές την ημέρα, μαγνητοφωνημένο τραγούδι ενός αρσενικού σε πλήρη ερωτική φόρμα του είδους τους (ακόμα και αρσενικά, ακούγοντας το τραγούδι του υποτιθέμενου αντιπάλου, συχνά ερεθίζονται ευνοϊκά.
Στις νοθογένειες μεταξύ φριγγιλίδων με καναρίνες, δεδομένου ότι αυτές οι τελευταίες, φθάνουν σε πλήρη ερωτική φόρμα πριν από τα αρσενικά των διαφόρων ειδών, αφήνω να πραγματοποιήσει η καναρίνα μια κενή επώαση (στείρα αβγά τα οποία επωάζει για 12 ημέρες), ή την άφηνα να γονιμοποιηθεί από ένα καναρίνι.
Κάθε θηλυκό φριγγιλίδων χρειάζεται να έχει στην διάθεση της 2-4 φωλιές, τοποθετημένες σε διαφορετικά σημεία του κλουβιού, διαφορετικά καμουφλαρισμένα.
Ο εκτροφέας θα πρέπει να θέσει στην διάθεση τους υλικά για την φωλιά από αυτά που χρησιμοποιούν στην ελεύθερη κατάσταση και ειδικά για το κάθε είδος. Κάθε θηλυκό αν διαθέτει τα κατάλληλα υλικά κτίζει καλύτερα την φωλιά. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί, κάθε χρόνο, πολλές νεοσσιές δεν έχουν καλό τέλος εξ αιτίας των στηριγμάτων που δεν είναι σταθερά και των ακατάλληλων φωλιών λόγω του υλικού τους. Πολλές φορές σταθεροποιώ με ένα απλό απολυμασμένο μανταλάκι στη βάση της την φωλιά που είναι από πλέγμα λυγαριάς, από σχοινί ή από κετσέ.
Με 13 ώρες φωτός την ημέρα τα δυο φύλλα αισθάνονται την άνοιξη και μπαίνουν σε μια καλή ερωτική φόρμα.
Μάιος (ανατολή, ώρα: 5.05 � δύση: ώρα 19,35 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα: 14.30)
Στα κλουβιά και στις κλούβες, εάν η διατροφή και το περιβάλλον είναι τα κατάλληλα, πολλές φωλιές είναι γεμάτες αβγά και νεοσσούς.
Η ιδανική τροφή που προσφέρουμε στους νεοσσούς κατά την φάση του απογαλακτισμού και μέχρι την muta είναι σπόροι από άγρια χορταρικά. Τα ριζίδιά τους τα προσφέρουμε μέσα σε γυάλινα δοχεία με νερό, αλλά προσέχοντας να εμποδίσουμε τα νεαρά πουλιά να πνιγούν. Μπορούν όμως να αντικατασταθούν από μουσκεμένους σπόρους (24-30 ώρες) αναμεμειγμένους με pastoncino στεγνό.
Τους μουσκεμένους σπόρους ( ή ακόμα και βρασμένους σε νερό, για περίπου 15 λεπτά, λιγότερο θρεπτικούς γιατί ο βρασμός σκοτώνει τον σπόρο) τους βγάζουμε από το ψυγείο (καταψύκτη) σε ποσότητες που να μπορούν να καταναλωθούν σε διάστημα περίπου 2-3 ωρών (κίνδυνος αλλοίωσης και μούχλας).
Τα κυβάκια σιμιγδάλης: επινοήθηκαν από τον FRANCO NICOLINI για να προσφερθούν στους γονείς και τα παιδιά στην περίοδο του απογαλακτισμού. Βάζουμε σε ένα δοχείο στην φωτιά μισό ποτήρι γάλα και μισό ποτήρι νερό μεταλλικό ελαφρύ, μόλις βράσουν προσθέτουμε 2 φλιτζανάκια καφέ σιμιγδάλι και ένα αβγό χτυπημένο, ανακατεύουμε καλά σε σιγανή φωτιά, και βράζουμε για 15 λεπτά. Το κατεβάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε ένα κοφτό κουτάλι μέλι και μια άκρη από κουταλάκι μεταλλικά άλατα. Ανακατεύουμε καλά το μείγμα και το απλώνουμε σε ένα ταψί. Μόλις κρυώσει και στερεοποιηθεί, το κόβουμε σε κυβάκια του 1 εκ. Τα διατηρούμε στο ψυγείο για όχι περισσότερο από 3 ημέρες (1 εβδομάδα στον καταψύκτη). Τα χορηγούμε 3 φορές την ημέρα, σε κάθε ζευγάρι, όχι κρύα, 1ή 2 κυβάκια την φορά. Είναι χρήσιμα για τα νεαρά πουλιά που μαθαίνουν να τρέφονται μόνα τους.
ΜΕΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΦΩΛΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ
Γνωρίζουμε ότι η αρχή κατασκευής της φωλιάς ποικίλει εξαρτώμενη από διάφορους παράγοντες (εποχιακές μεταβολές, φωτεινότητα, διαθεσιμότητα συγκεκριμένων τροφών, κλπ). Σε γενικές όμως γραμμές θα δώσουμε μια ένδειξη για τους μήνες κατά τους οποίους, στη φύση, μερικά είδη φριγγιλίδων ξεκινούν να κατασκευάζουν την φωλιά (αφού ολοκληρώσουν την κατασκευή, σε διάστημα από 3-10 ημέρες, τα θηλυκά γεννούν το 1ο αβγό, εν συνεχεία, κατά μέσο όρο, ένα κάθε μέρα, από άλλα 3-5 αβγά).
Στην επόμενη ταμπέλα σας παρέχουμε μερικές χρήσιμες ενδείξεις.
Υπόμνημα της επόμενης ταμπέλας
Φωλιά: σημαίνει ότι την κατασκευάζει μόνο το θηλυκό σημαίνει ότι την κατασκευάζει το θηλυκό και βοηθάει το αρσενικό
Αβγά: ορίζεται ο μέσος αριθμός ανά επώαση. Μέσα σε παρένθεση οι επωάσεις οι
Λιγότερο κοινές: μέσο μήκος αβγού, σε χιλ.
Νεοσσιές: Μέσος όρος επωάσεων που ήλθαν εις πέρας κατά μέσο όρο κάθε χρόνο
(επωάσεις πιστοποιημένες εκτός από τον μέσο όρο).
Επώαση: ο αριθμός δείχνει πόσες ημέρες απαιτούνται για να επιτευχθεί η ωορρηξία, και μετά το κόμμα , ο ρόλος των γονέων:
επωάζει μόνο το θηλυκό, επωάζει το θηλυκό και περιστασιακά και το αρσενικό, επωάζουν και οι δυο γονείς
Juv.: ο αριθμός δείχνει τον μέσο όρο ημερών παραμονής στην φωλιά, πριν το πέταγμα. Το + σημαίνει ότι ο νεοσσός μπορεί να εγκαταλείψει το κλουβί λίγες ημέρες πριν να είναι σε θέση να πετάξει. Ακολουθεί ο ρόλος του κάθε γονέα στο να φροντίζει τα μικρά καθ� όλο αυτό το διάστημα με την ακόλουθη ένδειξη:
μόνο το θηλυκό
μόνο το αρσενικό
και οι δυο γονείς
βασικά το θηλυκό και το αρσενικό βοηθάει.
Ανωριμότητα: περίοδος ανωριμότητας, από την στιγμή που το μικρό έμαθε να πετάει -με πτέρωμα προ-ενήλικα- μέχρι την στιγμή που αποκτάει το τελικό του πτέρωμα. Ο αριθμός δείχνει αυτή την περίοδο των μηνών.
Εάν υπάρχει το σημάδι 0 σημαίνει ότι το πτέρωμα του ανώριμου πουλιού μοιάζει πολύ ή είναι ακόμα και όμοιο με το πτέρωμά του
ως ενήλικο.
Ηλικία: Μπορεί να υπάρχουν από 1 έως 3 αριθμοί: το 1ο νούμερο δείχνει το έτος που το κάθε είδος αρχίζει να ζευγαρώνει. Το 2ο νούμερο δείχνει την πιο μεγάλη ηλικία ζευγαρώματος, στο πουλί σε άγρια κατάσταση (το οποίο έχουμε συμπεράνει από τα δακτυλιδωμένα). Το 3ο νούμερο, εάν υπάρχει δείχνει το ποσοστό των ενήλικων πουλιών που επιβιώνουν από τον ένα χρόνο στον
άλλο.
Ιούνιος: (ανατολή, ώρα: 4.35 � δύση, ώρα: 20.07 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα 15-16 ώρες).
Λαχανικά και χόρτα άγρια αυτή την εποχή, είναι άφθονα. Αλλά είναι απαραίτητο να μαζεύονται σε περιοχές που δεν είναι μολυσμένες μακριά από βιομηχανικές περιοχές, αγροτικές περιοχές που έχουν ραντίσει με αντιπαρασιτικά, κανάλια απορροής υδάτων, στάβλους και κάθε είδους εκτροφεία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, καλύτερα να προσφέρετε σπόρους μουσκεμένους και χορταρικά από το περιβόλι, καλά πλυμένα με νερό και σόδα (3 κουταλάκια /λίτρο)
Μπορούμε να συγκεντρώσουμε σκουλήκια και τις προνύμφες τους, από τα δένδρα και από άλλα πεδινά χόρτα, κουνώντας τα κρατώντας από κάτω μια ομπρέλα ανοικτή ανάποδα. Με ένα τσιμπιδάκι τα πιάνουμε και τα βάζουμε σε γυάλινο βάζο με τρυπημένο καπάκι.
Αυτό το μήνα, εάν τους 6 προηγούμενους μήνες η προετοιμασία ήταν η κατάλληλη, οι φωλιές θα έπρεπε να είναι γεμάτες με αβγά και νεοσσούς.
Να σιγουρευτείτε ότι το μέρος που βρίσκεται η φωλιά είναι καλά προφυλαγμένο (από βροχή, δυνατούς ανέμους, ηλιακές ακτίνες για πολλές ώρες την ημέρα, από επιδρομές ποντικών, φιδιών, γάτων κλπ.)
Το να προλαμβάνει κανείς είναι ο καλλίτερος τρόπος για την αποφυγή ατυχημάτων: το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, όταν κατασκευάζουμε εξωτερικές κλούβες, είναι να προβλέπουμε κατασκευές που δεν θα επιτρέπουν στους επικίνδυνους εισβολείς να εισέλθουν (διπλές σήτες).
Πρόληψη των θανατηφόρων ατυχημάτων στα νεαρά πουλιά που πριν λίγο βγήκαν από την φωλιά: παραδείγματα, πλέγματα με διαστάσεις μεγαλύτερες από 7χιλ. (τα μικρά βάζουν το κεφάλι και πνίγονται): δοχεία με ύψος νερού μεγαλύτερο από 1εκ. (πολλά μικρά πεθαίνουν πνιγμένα στο νερό): δοχεία μεγάλα, με νερό για τις ρίζες των χόρτων και πρασινάδα ( μεγάλα και μικρά πουλιά πέφτουν μέσα και πνίγονται): μπερδέματα με ξέφτια ή με λαχανικά ή άλλα μπορούν να παγιδεύσουν τα πόδια τους: οτιδήποτε αντικείμενο βαρύ το οποίο μπορεί να πέσει κλπ.
Η τοποθέτηση των αμετάθετων δακτυλιδιών πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, ιδίως στις κλούβες, γιατί εάν οι γονείς τρομάξουν μπορεί να εγκαταλείψουν αβγά και νεοσσούς. Κατά κανόνα τα δακτυλίδια, τα οποία πρέπει να είναι ειδικά για κάθε είδος ( οι ειδικοί των συλλόγων πρέπει να υποδεικνύουν στους εκτροφείς τις διαμέτρους για κάθε είδος, για τα υβρίδια, κατά κανόνα, η διάμετρος των δακτυλιδιών είναι αυτή του γονέα με την μεγαλύτερη διάσταση) τοποθετούνται όταν οι νεοσσοί βρίσκονται στην 6η-7η ημέρα της ζωής τους. Κατά το βράδυ, λίγο πριν από την δύση, προσφέρετε στους γονείς τροφή που τους αρέσει (σπόρους, χορταρικά, σκουλήκια, μπισκότα κλπ) η μητέρα (με τον πατέρα), εγκαταλείπουν την φωλιά και, ενώ τρώνε, ο εκτροφέας μπαίνει στην κλούβα, και με ήρεμες κινήσεις τοποθετεί τα δακτυλίδια (εάν υπάρχουν νεοσσοί μεγάλοι και μικροί, η τοποθέτηση γίνεται σε δυο φορές). Όταν ο εκτροφέας έχει φύγει, η μητέρα, με το πλησίασμα της νύχτας, ξαναγυρίζει στη φωλιά.
Στα φαρμακεία μπορούμε να αγοράσουμε μια αυτοκόλλητη ταινία: είναι πολύ λεπτή και την κόβουμε σε λωρίδες στο ύψος του δακτυλιδιού, κολλάμε την ταινία στο δακτυλίδι το οποίο γίνεται αδιαφανές.
Όταν οι νεοσσοί αφήνουν την φωλιά , η αυτοκόλλητη ταινία, σιγά σιγά ξεκολλάει από μόνο του. Στην Μεγάλη Βρετανία, καθιερώνονται δακτυλίδια, με ταμπελίτσες και αρίθμηση, χρωματισμένα με καφέ ροζ αδιαφανές, και στα άλλα ευρωπαϊκά θα έπρεπε να εξαπλωθεί.
Το να προσφέρει κανείς συχνά, ένα μπάνιο, ιδιαίτερα στα θηλυκά που επωάζουν αβγά με επικείμενη ωορρηξία (δεν υπάρχει κίνδυνος από το βρεγμένο πτέρωμα της μητέρας να προκληθεί βλάβη στα αβγά, διότι η θερμοκρασία του μητρικού σώματος προστατεύει από κρυώματα και το βρεγμένο πτέρωμα ευνοεί τις κινήσεις του εμβρύου μέσα στο περίβλημα και αυτό διευκολύνει την ωορρηξία), τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
Κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό υβριδίων. Τα θηλυκά από τις πυρούλες μας κάνουν πολλές φορές αρνητικές εκπλήξεις με την απροσδόκητη συμπεριφορά τους. Εάν το προοριζόμενο γι� αυτές αρσενικό δεν τους είναι αρεστό, του επιτίθενται , και αν δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής ( σε ένα κλουβί ή μια κλούβα ), και του δημιουργούν προβλήματα ( βγαλμένα φτερά, πληγωμένο και καμία φορά σκοτωμένο). Για αυτά τα θηλυκά, θεωρητικά επικίνδυνα, είναι καλό να έχουν συντρόφους ιδανικούς για αυτά, από τον Ιανουάριο, σε ένα μεγάλο κλουβί, αλλά ξεχωριστά με ένα διαχωριστικό με πλέγμα. Αν τα δύο φύλλα πλησιάζουν μεταξύ τους, ( τάισμα από το αρσενικό στο θηλυκό δια μέσου του διαχωριστικού), τότε μπορούμε να αφαιρέσουμε το διαχωριστικό και, από κάποια απόσταση ο εκτροφέας να παρακολουθεί την συμπεριφορά τους.
Ο απλός τσακωμός δεν είναι επικίνδυνος, αλλά αν ένα από τα δυο φύλλα κυνηγάει συνεχώς το άλλο με επιθετική διάθεση, καλό θα ήταν να τα χωρίζατε με αδιαφανές διαχωριστικό, μετά από λίγες ημέρες το αντικαθιστάτε με διαχωριστικό από πλέγμα και ξαναρχίζετε τις προσπάθειες συμφιλίωσης. Εάν το θηλυκό εξακολουθεί να μην δέχεται το αρσενικό, τότε θα πρέπει αναγκαστικά να της αλλάξετε σύντροφο.
Μερικά θηλυκά, και ως επί το πλείστον οι πυρούλες, εξ αιτίας του στρες, διατροφικών ελλείψεων, περιβάλλον ακατάλληλο, φωλιά κακοφτιαγμένη ή κακοστερεωμένη ,ή από άλλες αιτίες, συχνά αφήνουν τα αβγά στον πάτο του κλουβιού. Εάν βρίσκονται σε κλουβί τοποθετείστε στο πάτο ένα μαλακό υλικό (μαλακά χόρτα) για να αποφευχθεί η πιθανότητα να σπάσουν τα αβγά που θα αφήσει έξω από την φωλιά. Κάθε πρωί μαζεύετε τα αβγά και τα βάζετε στη φωλιά όταν έχει αφήσει και το 3ο αβγό για να διευκολύνετε την επώαση. Εάν το θηλυκό δεν κάθετε στην φωλιά, τότε θα πρέπει να τα επωάσει μια τροφός (καναρίνα ή θηλυκό φλώρου).
Ιούλιος (ανατολή, ώρα 4.45 � δύση, ώρα 20.10 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα: 15.25)
Έχουμε παρατηρήσει ότι, όταν οι ώρες φωτός φθάνουν τις 13, τα δυο φύλλα «αισθάνονται» την άνοιξη και αποκτούν ερωτική διάθεση. Αντίθετα όταν φθάνουμε σε 15 ώρες φωτός ή και περισσότερο, για πολλά πουλιά αρχίζει μια ορμονική αντίδραση η οποία μειώνει σταδιακά την έκκριση «προ-αναπαραγωγικών» ορμονών, και αρχίζουν να κυκλοφορούν ορμόνες «προ-πτερόρροιας». Έτσι, στην φύση (και συχνά και στην αιχμαλωσία), κατά την διάρκεια των πρώτων 15 ημερών του Ιουλίου πολλά πουλιά γίνονται όλο και πιο απαθή, και λιγότερο επιμελή στην επώαση και το τάισμα των νεοσσών, τα πρώτα φτερά της muta αρχίζουν να πέφτουν. Οι φριγγιλίδες (Fringilla coelebs) ανήκουν σε ένα είδος που, κατά κανόνα, αρχίζει την πτερόρροια μέσα στις πρώτες 15 ημέρες του Ιουλίου. Αντίθετα οι ευρωασιατικές καρδερίνες (Carduelis carduelis) και οι Αστραγαλινοσκαλίδρες (Carduelis tristis) ανήκουν σε είδος που μπορούν να επωάζουν ακόμα και κατά τον μήνα Αύγουστο, ακόμα και τον Σεπτέμβριο. Αυτά τα είδη, εκτός από τον αριθμό των ωρών φωτεινότητας, επηρεάζονται ορμονικά και από άλλους παράγοντες: η παρουσία άφθονων άγριων σπόρων και σκουληκιών και το χαμηλό γεωγραφικό πλάτος ( τα πουλιά που επωάστηκαν σε αρκτικές περιοχές μπαίνουν στη φάση της muta πριν από αυτά των νοτίων περιοχών). Η αφθονία τροφής σε αυτά τα είδη καθυστερεί την δράση των «προ-πτερόρροιας» ορμονών. Και αντίθετα εάν υπάρχει έλλειψη τροφής. Παίζει όμως πάντα ρόλο και ο προσωπικός παράγοντας συμπεριφοράς: έχει παρατηρηθεί ότι, στο ίδιο περιβάλλον και με την ίδια ποσότητα τροφής, άλλα πουλιά ξεκινούν την muta νωρίτερα και άλλα αργότερα (ένας γονέας ταΐζει τα μικρά, ενώ ένας άλλος αδιαφορεί απόλυτα).
Το καθημερινό μπάνιο αρέσει σε όλα τα είδη και ιδίως κατά τους ζεστούς μήνες.
Τοξοπλάσμωση (ονομαζόμενη και Lankesterelosi): σήμερα οι συστηματικοί, στο μεγαλύτερο μέρος τους, πιστεύουν ότι ο δράστης της ασθένειας Isospora serini, είναι ένα μικρόβιο ανεπτυγμένο, που ολοκληρώνει τον γενετικό του κύκλο στον εντερικό βλεννογόνο και τον μη αναπαραγωγικό του κύκλο σε διάφορα άλλα όργανα (σπλήνα, συκώτι, πνεύμονες) του πουλιού. Κατά κανόνα τα πουλιά, πριν από τον θάνατο και την νεκροψία, όπου φαίνεται η αύξηση του όγκου του ήπατος � ηπατομεγαλία- και της σπλήνας �σπληνομεγαλία � δεν παρουσιάζουν σαφείς ενδείξεις της ασθένειας, εκτός από ένα φούσκωμα του φτερώματος, απάθεια, κενώσεις διαρροϊκές. Σε προχωρημένο στάδιο, παρουσιάζουν διόγκωση του υπογαστρίου, με χρώμα κόκκινο μελανό, έκταση στήθους, ατροφικοί μύες του στήθους, τρεμούλες, πλήρης καταβολή δυνάμεων. Εξέλιξη της ασθένειας σε 6-8 ημέρες. Θνησιμότητα αυξημένη: μερικές φορές μέχρι και 100%. Οι παθογόνοι οργανισμοί εισχωρούν στα λεμφοκύτταρα και στα μονοκύτταρα του αίματος. Αυτή είναι, η πιο συνήθης ασθένεια που πλήττει τα νεαρά πουλιά που μόλις έχουν βγει από την φωλιά, μεταξύ της 4ης και 10ης εβδομάδας ζωής. Ο Dott. A. TONELLI σαν θεραπεία συνιστά: Bactrim forte (Roche), σιρόπι: Δοσολογία: 5-6cc/λίτρο νερού: 5 συνεχόμενες ημέρες, 2ημέρες νερό απλό, και άλλες 5 ημέρες το ίδιο διάλυμα. Εάν, ακολούθως ξαναεμφανιστούν τα συμπτώματα, επαναλάβατε την αγωγή, απομονώνοντας τα πουλιά. Τα ενήλικα πουλιά έχουν γενικώς ανοσία, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, αλλά αποβάλλουν με τα κόπρανα ωοκύστεις (και ίσως και στο τάισμα των νεοσσών, και έτσι, μολύνουν τα μικρά. Αυτά πρέπει να βρίσκονται σε μεγάλα κλουβιά τα οποία να έχουν διπλό πάτο από πλέγμα (και να τηρούνται καθαρά και αποστειρωμένα) για να αποφευχθεί η επαφή με τα κόπρανα. Κατά την ηλικία των 25-30 ημερών των νεαρών, σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε μια προληπτική αγωγή, και ιδιαίτερα αν αυτά βρίσκονται σε κλούβες με χώμα και άμμο. Η υγρασία, τα κόπρανα και η βρωμιά βοηθούν στην ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών.
Μερικοί έχουν πετύχει θετικά αποτελέσματα ακολουθώντας την θεραπευτική αγωγή για την ελονοσία.
Κοκκιδίωση (ονομαζόμενη και Ισοσπόρωση): είναι μια άλλη ασθένεια η οποία προκαλείται από διάφορα είδη κοκκιδίων, και πιο συχνά από Isospora lacazei και I communis passerum. Πλήττει συχνά τα νεαρά πουλιά, που μολύνονται σκαλίζοντας τα κόπρανα με το ράμφος τους, αλλά και τα ενήλικα που δεν έχουν ανοσία. Υιοθετείστε την χρήση κλουβιών και κλούβων με διπλό πάτο από πλέγμα. Συχνά η θεραπευτική αγωγή που συνιστάται για την τοξοπλάσμωση ενδείκνυνται και για την κοκκιδίωση.
Στο τέλος Ιουνίου και στις πρώτες ημέρες του Ιουλίου, η πρώτη φωλιά αρχίζει την muta. Για το είδος με πτέρωμα πορτοκαλί ή κόκκινο, στην ηλικία 35-40 ημερών, αρχίστε την διατροφή με χρωστικές ουσίες. Το ίδιο συμβουλεύουμε και για τα υβρίδια.
Αύγουστος (ανατολή, ώρα: 5.15 � δύση, ώρα: 17.40 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα 14.20)
Κατά κανόνα, η 2η φωλιά των νεαρών αρχίζει την πτερόρροια. Το μεγαλύτερο μέρος των ζευγαριών έχει σταματήσει την επώαση και την εκτροφή και πολλά ενήλικα έχουν αρχίσει την muta. Ενώ πολλά ζευγάρια αυτοχθόνων φριγγιλίδων, εξωτικών και υβριδίων (δημιουργημένα από 2 είδη) εκτρέφουν ακόμα την δεύτερη νεοσσιά: σπάνιες περιπτώσεις ζευγαριών που ξεκινούν τώρα νέα επώαση. Μετά τις 15 Αυγούστου αυξάνονται οι βροχερές ημέρες και οι καταιγίδες, ως εκ τούτου οι χώροι των φωλιών πρέπει να είναι καλά προφυλαγμένοι.
Επειδή ο αριθμός των υβριδίων που έχουμε επιτύχει είναι μικρός, εάν τον συγκρίνουμε με τα άτομα που έχουν γεννηθεί καθαρόαιμα, μια επώαση υβριδίων αυτή την εποχή είναι πολύ καλοδεχούμενη αν οι γονείς βρίσκονται σε καλή φόρμα. Τα νεαρά πουλιά που γεννιούνται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο δεν μπορούν να πάρουν μέρος σε εκθέσεις εξ αιτίας του νεανικού φτερώματος ή της πτερόρροιας.
Επειδή το πουλί κατά την διάρκεια της πτερόρροιας υπόκειται σε σκληρή δοκιμασία, εξ αιτίας των έντονων δράσεων των εκκρίσεων των αδένων που προηγούνται της πτερόρροιας, με συνεπαγόμενες αυξημένες απώλειες ενέργειας για την ανανέωση του πτερώματος, με πτώση θερμοκρασίας, πρέπει να βρίσκεται σε χώρο προφυλαγμένο από τα απρόσμενα κρυολογήματα. Η αλλαγή πρέπει να συντελεστεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα και, γι� αυτό, επιβάλλεται η χορήγηση καλών pastoncini με έντονη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες (τουλάχιστον 24% πρωτεϊνών να είναι εύπεπτες), συμπλέγματα βιταμινών και αμινοξέων και μεταλλικών αλάτων.
Αυτή την εποχή όλα τα εξαρτήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαραγωγή (κλουβιά, ταΐστρες, ποτίστρες, φωλιές, στηρίγματα κλπ.) θα πρέπει να αποστειρωθούν σε βραστό νερό όπου έχουμε διαλύσει σόδα, σε δόση 2κ. σε μια ποσότητα νερού η οποία περιέχεται σε μία συνήθη μπανιέρα ( τα πλαστικά κομμάτια τα βυθίζουμε σε νερό χλιαρό), τα μουλιάζουμε για περίπου 2 ώρες (όχι περισσότερο, διότι σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξεκολλήσουν τα μέρη από τσίγκο), μετά με βούρτσα ξεκολλάμε όλη την ακαθαρσία. Τέλος ξεβγάζουμε πολύ καλά. Μετά το στέγνωμα, τα εξαρτήματα αποστειρώνονται με ψεκασμό με αποστειρωτικό (π.χ. Steramina G- Formenti). Η σόδα βοηθάει να ξεκολλήσουν όλες οι ακαθαρσίες. Τα αποστειρωτικά βοηθούν στο να εξολοθρευτούν όλα τα παράσιτα και τα αβγά τους και οι προνύμφες τους. Χρησιμοποιείται πλαστικά γάντια διότι η σόδα δημιουργεί ερεθισμούς.
Είναι καλό τα πουλιά να διαμένουν κατά την περίοδο της πτερόρροιας σε μεγάλα κλουβιά, γιατί το πέταγμα είναι πολύ καλή άσκηση για την απώλεια του πτερώματος και την ανανέωσή του.
Σεπτέμβριος (ανατολή, ώρα: 5,53 � δύση, ώρα: 18.47 � Μέσος όρος φωτός την ημέρα 12.54)
Η προσφορά άγριων χορταρικών είναι πάντα χρήσιμη από διατροφικής άποψης, και βοηθάει σε ένα καλό σχηματισμό πτερώματος. Οι διαθέσιμοι καρποί από ( μούρα, βατόμουρα, λιγούστρα, κουφοξυλιά, πυράκανθο, λευκάνθα κλπ.) θα έπρεπε να τους προσφέρονται σε αφθονία (μαζεμένα από μέρη όχι μολυσμένα) και θα είναι πάντα ευνοϊκά για το έντερο, θα τους προσφέρουν πολλά συστατικά στη διατροφή και βοηθούν αποτελεσματικά στον σχηματισμό του φτερώματος.
Εάν έχουμε την δυνατότητα να έχουμε ζωντανά σκουλήκια ή προνύμφες θα έπρεπε να τους τα προσφέρουμε και ιδίως στα πουλιά που δυσκολεύονται να αλλάξουν το φτέρωμά τους.
Τα pastoncini θα είναι πιο εύγευστα εάν προσθέσουμε καρότο τριμμένο ( προσέχοντας όμως να το ανανεώνουμε τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα, εξ αιτίας της υγρασίας που περιέχει, διότι μπορεί να αναπτυχθεί μούχλα).
Ιανουάριος (ανατολή: ώρα 8,10 � δύση: ώρα 16,30 � Μέσος όρος φωτός την ημέρα: 8-9 ώρες).
Όλα τα αυτόχθονα πουλιά υποφέρουν περισσότερο από την υγρασία παρά από το κρύο. Ως εκ τούτου κατά τους μήνες της ανάπαυσης σας συμβουλεύουμε να τα έχετε σε χώρο με κτιστούς τοίχους, πολύ καλά φωτισμένο με μεγάλα παράθυρα, προσανατολισμένα προς τα νοτιοανατολικά ή ανατολικά. Ο βαθμός υγρασίας του αέρα πρέπει να είναι χαμηλός, μεταξύ 40%-50%.
Για τον σκοπό αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν ηλεκτρικό αφυγραντήρα, ή να τοποθετήσετε στις 4 γωνίες του χώρου δοχεία με χλωριούχα άλατα τα οποία απορροφούν την υγρασία. Ένα καλό υγρόμετρο είναι πάντα χρήσιμο. Πάνω από 50% υγρασία αναπτύσσονται εύκολα μούχλες (στους σπόρους και στα pastoncini), μύκητες, βακτήρια, ιοί, κοκκίδια (πιο υψηλή υγρασία και θερμοκρασία βοηθούν στον πολλαπλασιασμό των παθογόνων οργανισμών). Ένας βαθμός υγρασίας περίπου 40% είναι πανάκεια για κάθε είδους εκτροφείο (υγρασία της τάξεως 60-65% απαιτείται μόνο την περίοδο που επωάζονται τα αυγά: αλλά αυτό επιτυγχάνεται επιτρέποντας το μπάνιο στα επωάζοντα πουλιά ή ραντίζοντας με αποστειρωμένο νερό κάτω από τη φωλιά).
Κατά τις πιο κρύες εποχές αποφύγετε την θέρμανση, αλλά έχετε στην διάθεσή σας μια ηλεκτρική θερμάστρα (λαδιού και όχι αντιστάσεων η οποία καίει το οξυγόνο) εφοδιασμένη με θερμοστάτη τον οποίο ρυθμίζουμε στους 8-12οC, σ� αυτή τη θερμοκρασία τα αυτόχθονα πουλιά δεν υποφέρουν πολύ (είναι κρίμα να τα κάνουμε να υποφέρουν πολύ τις παγωμένες νύχτες: στον ύπνο, με το σωματάκι τους ακίνητο, οι απώλειες θερμότητας είναι πολύ μεγάλες και εξασθενούν τα πουλιά, με αρνητικές συνέπειες στο αναπαραγωγικό τους μέλλον).
Έχετε πάντα στην διάθεσή σας ένα καλό θερμόμετρο.
Η θερμοκρασία του σώματος των πουλιών είναι αυξημένη (40ο-42οC, με ελαφρές διακυμάνσεις σε εξάρτηση με την εξωτερική θερμοκρασία και την δραστηριότητά τους) και, ως εκ τούτου για να τα διατηρήσουμε υγιή, πρέπει να αποφεύγουμε τις ακραίες θερμικές καταστάσεις (πολύ ζέστη ή πολύ κρύο).
Ο αριθμός ωρών φωτός στην διάρκεια των 24 ωρών:
Α) Φυσικό φως (το οποίο διαφέρει αναλόγως την φωτοπερίοδο του έτους)
Β) Τεχνητό φως το οποίο ρυθμίζεται από τον εκτροφέα, με μηχανήματα ανατολή-δύση.
Είναι προτιμότερο να ακολουθούμε τον τρόπο Α διότι «όσο πιο πολύ ακολουθούμε την φύση τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχουμε» (πουλιά πιο εύρωστα και πιο γόνιμα). Αλλά υπάρχουν πολλοί εκτροφείς που επιθυμούν να επισπεύσουν τις διαδικασίες και έτσι υιοθετούν την μέθοδο Β, προγραμματίζοντας τις ώρες φωτός και την θερμοκρασία.
Με την μέθοδο Β, οι συνθήκες περιβάλλοντος, η διατροφή, η υγιεινή και η γενετική επιλογή εφαρμόζονται στην τελειότητα, και είναι δυνατόν να έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό απογαλακτισμένων νεοσσών. Αλλά το πρόγραμμα φως πρέπει να έχει μελετηθεί με άριστο τρόπο, αλλιώς έχουμε σαν αποτέλεσμα διάφορες αποτυχίες (πρόωρες mute, ορμονικές διαταραχές, προβλήματα γονιμότητας, αβγά και νεοσσούς εγκαταλελειμμένους κλπ.).
Δεδομένου ότι οι φωτεινές ώρες είναι λίγες και με την προϋπόθεση ότι ο χώρος δεν θερμαίνεται, χρειάζεται να ακολουθήσετε την ακόλουθη δίαιτα θερμίδων.
Χορηγείστε ή μια άριστη τροφή για φριγγίλλιδες, ή estrusi, ή και τα δυο μαζί σε διαφορετικές ταΐστρες. Εκτός αυτού, 3 ή 4 φορές την εβδομάδα χορηγούμε ελαιώδεις σπόρους: ηλιόσπορο, περίλλα, λιναρόσπορο που προσφέρουν τις απαραίτητες θερμίδες για την προστασία από το κρύο. Χορηγούμε επίσης σταθερά, σε ξεχωριστό δοχείο, grit πυριτολιθικό, grit ασβεστώδες και φυτικό άνθρακα, και εάν δεν χρησιμοποιούμε estrusi, ένα pastoncino στεγνό είναι απαραίτητο, 2-3 φορές την εβδομάδα, για να συνηθίζουν τα πουλιά την γεύση.
Εάν το είδος είναι μικρόσωμο, και δεν είναι σε θέση να φάει τον ηλιόσπορο, μπορούμε να τα θρυμματίσουμε με μια αποστειρωμένη μπουκάλα. Φέτες μήλου στα σύρματα του κλουβιού και φύλλα χορταρικών (ραδίκι, σπανάκι, λάχανο), αφού προηγουμένως τα έχουμε πλύνει πολύ καλά και τα έχουμε αφήσει για μια ώρα μέσα σε διάλυμα νερού με σόδα (2 κουταλάκια σε κάθε λίτρο).
Στο εσωτερικό του χώρου απογαλακτισμού, τα πουλιά πρέπει να βρίσκονται σε κλούβες ή σε μεγάλα κλουβιά ζευγαρώματος, έχοντας αφαιρέσει τα διαχωριστικά, για να μπορούν να πετούν, άσκηση που τα βοηθάει να ζεσταθούν.
Αποφεύγεται πάντα την συγκέντρωση πολλών πουλιών. Χωρίζετε τα φύλλα.
Η άσκηση αυτή τα βοηθάει επίσης να μην γίνονται παχύσαρκα. Για τα είδη που έχουν τάση στην παχυσαρκία (λούγαρα, πυρούλες, φλώροι) μην υπερβάλετε με τους λιπαρούς σπόρους.
Τα πουλιά που επιστρέφουν από τις εκθέσεις (σημείωση: για λόγους υγιεινής, για να αποφευχθεί η μετάδοση ασθενειών, τα πουλιά που έχουν πάρει μέρος σε εκθέσεις θα πρέπει να πωλούνται και να μην επιστρέψουν στο εκτροφείο και οπωσδήποτε να μην χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή, διότι εκτός από την μεταφορά παθογόνων οργανισμών, έχουν υποστεί και μεγάλο στρες το οποίο εξασθενεί τον οργανισμό τους και από αδύναμους γονείς γεννιούνται και αδύναμα παιδιά, το οποίο πρέπει να αποφεύγεται) θα πρέπει να μπαίνουν σε κλουβιά χωρίς διαχωριστικά.
Μπορείτε να χορηγείτε, περίπου 2 φορές την εβδομάδα, τα μείγματα Ornitalia στα πιο ευαίσθητα πουλιά.
Φεβρουάριος (Ανατολή: ώρα 7.20� Δύση: ώρα 17.21� Μέσος όρος φωτός την ημέρα 8-9 ώρες).
Για τα πουλιά που διαμένουν σε ένα χώρο εσωτερικό, κλειστό καλά προστατευμένο, θα πρέπει να κάνουμε ότι κάναμε τον μήνα Ιανουάριο. Αντίθετα για τα πουλιά που βρίσκονται σε υπαίθρια κλούβα, η διατροφή πρέπει να εμπλουτίζεται με λιπαρούς σπόρους για να αναπληρώνεται η απώλεια των θερμίδων. Η εξωτερική κλούβα, εκτός του ότι πρέπει να είναι καλά προστατευμένη, από τους ανέμους, τη βροχή και το χιόνι, καλό θα είναι να ακουμπάει σε μια κλειστή κατασκευή και καλά προστατευμένη από τις έντονες διαφορές θερμοκρασίας (οροφή, τοίχοι, και δάπεδο καλά μονωμένα) στην οποία, κάθε βράδυ, πρέπει να παροτρύνουμε να μπαίνουν τα πουλιά αντί να περνούν την νύχτα στην εξωτερική κλούβα.
Για να αποφευχθεί το πάγωμα του πόσιμου νερού, τοποθετείστε την ποτίστρα επάνω σε ένα μεταλλικό πλέγμα το οποίο τοποθετούμε σε μια απόσταση από ένα ηλεκτρικό μάτι, προσέχοντας να μην μπορούν να έρθουν σε επαφή με αυτό τα πουλιά. Ελέγξτε καλά ότι δεν μπορούν να εισέλθουν ποντίκια ή αρουραίοι, γιατί εκτός του ότι τρώνε την τροφή τους, μεταφέρουν σοβαρότατες ασθένειες, τρομάζουν και σκοτώνουν τα πουλιά συχνά τρυπώντας το κρανίο και ρουφώντας τον μυελό, ή τους σκίζουν την κοιλιά.
Εάν η εξωτερική κλούβα ακουμπάει στο υγρό χώμα, διευκολύνεται η μετάδοση ενδοπαρασιτικών σκουληκιών, και κοκκιδίων . Αυτό τον μήνα συμβουλεύουμε μια επιχείρηση για την εξολόθρευση των σκουληκιών με ειδικά προϊόντα , σε πόσιμο διάλυμα. Η καλλίτερη λύση θα ήταν αν αντικαθιστούσατε το χώμα με σκυρόδεμα, ή αν κατασκευάζατε τελάρα ξύλινα (40εκ.Χ40εκ.) με πλέγμα (διαστάσεων τέτοιων που να μην μπορεί να περάσει το κεφάλι του πουλιού) ύψους περίπου 57εκ. και τα οποία να μπορούν να αφαιρούνται για να καθαρίζονται.
Θυμηθείτε ότι στον πάτο της κλούβας πρέπει να καρφώσετε λεπτό πλέγμα μινιαρισμένο για να μην μπορούν να μπουν μέσα ποντίκια και άλλα μικρά ζώα.
Καλό θα είναι αυτόν τον μήνα να προετοιμάσετε όλα τα αξεσουάρ που θα χρειαστούν για την περίοδο της αναπαραγωγής: καθάρισμα, απολύμανση των κλουβιών και όλων των απαιτούμενων για αυτά (ποτίστρες, ταΐστρες, φωλιές κλπ).
Μάρτιος (Ανατολή:ώρα 6.50 � Δύση: ώρα 18.13 �Μέσος όρος φωτός την ημέρα: 11.15-12-45)
Όλους τους χειμερινούς μήνες (από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο), πού πρωταρχική είναι μια δίαιτα με βάση τους σπόρους (η κατάσταση αλλάζει όταν, με ή χωρίς σπόρους, χορηγούμε estrusi, τα οποία περιέχουν τα βασικά θρεπτικά στοιχεία που λείπουν από τους σπόρους) είναι εύκολο να δημιουργηθούν ελλείψεις βιταμινών και αμινοξέων, και ιδιαίτερα βιταμίνης Α. Οι βιταμίνες καταστρέφονται εύκολα κατά την συγκομιδή των σπόρων, την αποξήρανση και την αποθήκευση. Για τον λόγο αυτό τους κρύους μήνες, συνίσταται μια περιοδική χορήγηση ενός καλού συμπλέγματος βιταμινών (υδατολιποδιαλυτών), μεταλλικών αλάτων και αμινοξέων, στο πόσιμο νερό (ανανεώνοντας το διάλυμα 2-3 φορές την ημέρα), 2 ή 3 φορές την εβδομάδα. Για αυτούς που χρησιμοποιούν σπόρους, καλό είναι πριν να ταΐσετε τα πουλιά, να κάνετε την δοκιμή για βλάστηση (75-80%) και να τους απολυμάνετε.
Τους σπόρους μπορείτε να τους χορηγήσετε και μουσκεμένους για 24-30 ώρες πριν από τις γέννες. Άριστη διατροφή γι� αυτήν την εποχή είναι, κάθε πρωί ½ σπόροι μουσκεμένοι και ½ pastoncino μη λιπαρό. Κατά την προετοιμασία των φυτρωμένων σπόρων (ή απλώς μουσκεμένων χωρίς να έχουν φυτρώσει) χρησιμοποιείτε το αντιμυκητιακό «Steramina G» (Formenti) ακολουθώντας τις οδηγίες και ξεπλένοντας καλά πριν την χορήγηση. Ο συνδυασμός, ½ σπόροι μουσκεμένοι και ½ pastoncino είναι ένα άριστο ερέθισμα για τους αναπαραγωγούς, οι οποίοι σιγά σιγά συνηθίζουν την γεύση του pastoncino ( μην τους αλλάξετε pastoncino μέχρι το τέλος της επώασης). Μόλις συνηθίσουν την γεύση του, αρχίστε να ελαττώνετε την ποσότητα των σπόρων και αυξήστε το pastoncino, πάντα στεγνό.
Ο σκοπός μας είναι να φτάσουμε να ταΐζουμε τους γονείς σκέτο pastoncino, ή για τα πιο δύσκολα πουλιά να χορηγούμε και σπόρους μουσκεμένους σε ποσότητα που μειώνεται σταδιακά (30%, 20%, 10%). Σε ακραίες περιπτώσεις προσθέστε στο pastoncino , «Defender» (Cemivit, ειδικό για να υγραίνουμε το pastoncino, διαφορετικό από το «Steramina G»).
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά μείγματα σπόρων για μούσκεμα.
Μείγμα σπόρων για μούσκεμα (για όλα τα είδη): λάχανο γλυκό 32% - rapunzia (Oenothera biennis) 20% - καναρινόσπορος 10% - φαγόπυρο 10% - κανναβούρι 10% - ηλιόσπορος μικρός (άσπρος ή με ρίγες) 3% - κάρδαμο 3% - μαρούλι 3% - παπαρουνόσπορος μπλε 3% - αγκάθι 3% - psillio 3%. Μερικούς από αυτούς τους σπόρους μπορείτε να τους βρείτε σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή χορτοφαγίας.
Οποιοδήποτε pastoncino και αν χρησιμοποιείτε, προκειμένου να βοηθήσει στην γονιμότητα και στην ανάπτυξη των νεοσσών, μπορεί να εμπλουτιστεί με 2-5% (ή και περισσότερο ανάλογα με την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες) από ένα άριστο πρωτεϊνικό συμπλήρωμα (spirulina � σπόρος σιταριού � μαγιά μπίρας ξερή � Nekton tonic K της Nekton energovis New της Cemivit κλπ.) το οποίο είναι και πλούσιο σε βιταμίνες μικροστοιχεία και αμινοξέα.
Κατά την αναπαραγωγική περίοδο, όλα τα είδη των φριγγιλίδων έχουν ανάγκη αυξημένα ποσοστά πρωτεϊνών (26 -32%)
Μην ξεχνάτε τα συμπληρώματα που περιέχουν μεταλλικά άλατα, ασβέστιο ( κόκαλο σουπιάς, καλά πλυμένο και αποστειρωμένο το οποίο ή σφηνώνετε στα σύρματα του κλουβιού ή το κόβετε σε κομμάτια στο μέγεθος του κανναβουριού και τα τοποθετείτε σε ένα δοχείο για να μπορέσουν να το καταναλώσουν τα θηλυκά, σαν τις πυρούλες που δεν κατορθώνουν να σχηματίσουν το τσόφλι εάν δεν έχουν μεγάλα ποσοστά ασβεστίου, τσόφλια αβγών θρυμματισμένα και κοχύλια αποστειρωμένα στο φούρνο ή σε βραστό νερό).
Pastoncino με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: μόνο σε περίπτωση που είναι δυνατή η απολύμανση των σπόρων (με αντιμικροβιακό και αντιμουχλικό διάλυμα, μη τοξικό για τα πουλιά, με πολύ καλό ξέπλυμα και στέγνωμα στον ήλιο), ή η αποστείρωση τους (με το ειδικό μηχάνημα GT4000) πριν την χρήση. Pastoncino: αλεύρι πρώτων ημερών για νεοσσούς κότας ή φασιανού 30% - pastone για εντομοφάγα άριστης ποιότητας 25% - σπόροι φαγόπυρου 15% - ηλιόσποροι 15% - κανναβούρι 8% - σπόροι κάρδαμου 5% - σπόροι λάχανου 2%. Αλέθετε όλους τους σπόρους μέχρι να γίνουν σκόνη , κατόπιν περνάτε το μείγμα από πολύ λεπτό κόσκινο, ώστε να ξεχωρίσουν οι φλοιοί των σπόρων. Αναμειγνύουμε καλά τη σκόνη αυτή των σπόρων με το pastone και το αλεύρι και έχουμε ένα pastoncino το οποίο αρέσει στα περισσότερα είδη φριγγιλίδων, και επινοήθηκε για τα πουλιά που αρνούνται οποιοδήποτε άλλο pastoncino. Μόλις συνηθίσουν αυτή την γεύση, τότε αντικαθιστάτε σταδιακά ποσότητες και από τα 3 είδη με ένα καλό pastoncino στεγνό του εμπορίου, παρατηρώντας την συμπεριφορά των πουλιών.
Στην αρχή του Μαρτίου δίνετε 2 φορές την εβδομάδα φυτρωμένους σπόρους στα πουλιά που πρόκειται να αναπαραχθούν και αυξάνετε σταδιακά, μέχρι 3 φορές την εβδομάδα όταν γεννηθούν οι νεοσσοί. (Προσοχή: οι φυτρωμένοι σπόροι μουχλιάζουν μέσα σε 2-3 ώρες, γι� αυτό πρέπει να φυλάγονται στον καταψύκτη ή στην χειρότερη περίπτωση στο ψυγείο).
Μια ή δύο μέρες πριν την επώαση μπορείτε να τους προσφέρετε έντομα και τις προνύμφες τους, το οποίο θα συνεχίσετε σταθερά για όλη την πρώτη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών.
Όταν βρίσκουμε μπορούμε να τους προσφέρουμε και άλλους σπόρους (στελλαρία, αγκινάρα κλπ.) σε μικρές δόσεις για να μην έχουνε προβλήματα δυσπεψίας.
Οι σπόροι των άγριων φυτών πρέπει είναι ημιώριμα ή ώριμα, γιατί οι πολύ άγουροι δημιουργούν προβλήματα δυσπεψίας. Έχω παρατηρήσει ότι οι σπόροι στελλαρίας εάν μαζευτούν μέσα σε 3 μέρες μετά από δυνατή βροχή, και δεν στεγνώσουν στον ήλιο, δημιουργούν διάρροιες στα πουλιά και ειδικά στους νεοσσούς.
Στο τέλος Μαρτίου διαλέγετε τα ζευγάρια και τα βάζετε σε κλουβιά αναπαραγωγής, κρατώντας τα χωρισμένα με διαχωριστικό από πλέγμα ώστε να μπορούν μόνο να βλέπονται; ή ζευγάρια ή τρία (1 αρσενικό και 2 θηλυκά) από διαφορετικά είδη σε μια μεγάλη κλούβα, πλούσια σε βλάστηση.
Πριν να βάλετε μέσα στα κλουβιά πρέπει να έχουν όλα πλυθεί, απολυμανθεί, ανακαινισθεί: όλες οι φωλιές πρέπει να έχουν τοποθετηθεί και καμουφλαριστεί με αληθινά ή ψεύτικα κλαδιά δένδρων. Είναι λάθος και δημιουργεί σοβαρά στρες εάν όλες αυτές οι εργασίες γίνουν παρουσία των ζευγαριών; Μερικά θηλυκά, πολύ αγχώδη, μπορούν να πάθουν σοβαρές ορμονικές διαταραχές που μπορούν να βλάψουν την ωοτοκία και την επώαση.
Εάν σκοπεύετε να παράγετε υβρίδια και τα δύο είδη τρώνε διαφορετική τροφή, εάν υπάρχει διαχωριστικό στο κλουβί, κρατείστε χωριστά τα 2 φύλλα ( έτσι ώστε να μπορούν να βλέπονται) και ταΐστε τα με τις δικές τους τροφές. Εάν, αντιθέτως, βρίσκονται στον ίδιο χώρο και τα 2 είδη τότε θα τους βάζετε και τις 2 τροφές σε ξεχωριστά δοχεία.
Η ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΣΣΩΝ
Σύμφωνα με την θεωρία του Γάλλου ειδικού Jean Viguie�, όσο πλησιάζει η εποχή της αναπαραγωγής, το πρόβλημα της θνησιμότητας των νεοσσών βασανίζει πολλούς εκτροφείς, οι οποίοι δεν μπορούν να καταλάβουν, ότι ενώ δεν αλλάζουν τίποτα στον τρόπο εκτροφής, τα μικρά πεθαίνουν χωρίς λογική εξήγηση.
Από «Les informations OC.» οι οποίες προέρχονται από τα εργαστήρια Viguie� της Verzeilles στη Γαλλία παίρνουμε αυτές τις πληροφορίες.
Όταν λέει ο κάθε εκτροφέας ότι δεν άλλαξε τίποτα στον τρόπο εκτροφής είναι σχετικό.
Το να μην αλλάξει τίποτα σημαίνει:
o Να διατηρηθούν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες εκτροφής
o Να χρησιμοποιήσει τα ίδια ζευγάρια, ή το λιγότερο της ίδιας οικογένειας χωρίς να εισάγει νέα άτομα.
o Να χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο μείγμα σπόρων και το ίδιο pastoncino με την ίδια συνταγή.
o Να έχει πραγματοποιήσει την ίδια προληπτική αγωγή.
o Να έχει χρησιμοποιήσει τα ίδια (μάρκα, δοσολογία, και χρονική περίοδο) συμπληρώματα διατροφής (μεταλλικά άλατα, βιταμίνες, αμινοξέα).
Και όλα αυτά να έχει σεβαστεί, χρησιμοποιώντας τον ίδιο χώρο εκτροφής, τα ίδια απολυμαντικά και με την ίδια δοσολογία και τον ίδιο τρόπο, επιτυγχάνει να έχει μια σταθερή, η οποία όμως δεν του εγγυάται για τις εξωτερικές αλλαγές οι οποίες είναι συνδεδεμένες με την υγρασία και την θερμοκρασία.
Μια εποχή πολύ κρύα μετά από ένα χειμώνα ιδιαίτερα ζεστό, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην εκτροφή, ιδιαίτερα αν ο χώρος δεν θερμαίνεται.
Η υγρασία μπορεί να επηρεάσει την γονιμοποίηση και την επώαση, μπορεί επίσης να επιταχύνει την ανάπτυξη μούχλας στους σπόρους του μείγματος.
Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι η οικογένεια δεν έχει δεχθεί εισαγωγή νέων στοιχείων με την ελπίδα βελτίωσης των αποτελεσμάτων. Ακόμα και αν η εισαγωγή νέου αίματος έγινε τον προηγούμενο χρόνο, χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να είμαστε σίγουροι ότι τα χαρακτηριστικά μιας οικογένειας έχουν σταθεροποιηθεί, οι έμπειροι εκτροφείς θα συμφωνήσουν μαζί μας, πως μπορούμε λοιπόν να αρνηθούμε ότι τον δεύτερο χρόνο δεν θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις στην γονιμότητα των γονιών και στην ενεργητικότητα των νεοσσών.
Το να χρησιμοποιείται το ίδιο μείγμα σπόρων, το οποίο έχει παρασκευαστεί από τον ίδιο εκτροφέα δεν σημαίνει τίποτα διότι δεν είναι το περσινό, αλλά προέρχεται από διαφορετικές παρτίδες, διαφορετική παραγωγή και συγκομιδή (με περισσότερη ή λιγότερη βροχή, ήλιο, λίπασμα)
Από τον ένα χρόνο στον άλλο, ακόμα και αν πάνω στο ταμπελάκι το μείγμα γράφει ακριβώς τα ίδια συστατικά και με τα ίδια ποσοστά, δεν είναι πια το ίδιο διότι προέρχεται από διαφορετικές συγκομιδές.
Για μερικούς η περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά μπορεί να τροποποιηθεί χωρίς να προκληθούν σοβαρές επιπτώσεις στα πουλιά.
Το pastoncino: το γεγονός ότι ένας εκτροφέας χρησιμοποιεί για 2 συνεχόμενα χρόνια το ίδιο pastoncino (μάρκα και σύνθεση) δεν σημαίνει καθόλου ότι χρησιμοποιεί ακριβώς το ίδιο pastoncino ακόμα και αν τα συστατικά του, πρωτεΐνες, λιπαρά, υδατάνθρακες είναι τα ίδια, και τα συμπληρώματα επίσης τα ίδια. Κανένα pastoncino δεν είναι ίδιο με το άλλο: η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες μπορεί να είναι σεβαστή στην συνταγή αλλά μπορεί να έχει επιτευχθεί με άλευρα κρέατος, ψαριού ή σόγιας και αβγού, το οποίο δεν έχει την ίδια βιολογική αξία γιατί αυτή εξαρτάται από την περιεκτικότητά τους σε αμινοξέα που στο σύνολο της δίαιτας πρέπει να είναι εξισορροπημένα.
Έτσι λοιπόν εξηγείται γιατί έχοντας χρησιμοποιήσει για 2 χρόνια το ίδιο pastone έχουν επιτευχθεί διαφορετικά αποτελέσματα. Μεγάλο ρόλο επίσης παίζει και ο τρόπος αποθήκευσης του προϊόντος, δεδομένου ότι οι βιταμίνες καταστρέφονται με την πάροδο του χρόνου και τις περιβαλλοντολογικές συνθήκες αποθήκευσης του προϊόντος. Ως εκ τούτου πράττουν άριστα οι εκτροφείς, οι οποίοι σε σχέση με την περίοδο (ζευγάρωμα, επώαση, muta), προσθέτουν βιταμίνες στην διατροφή των πουλιών τους.
Από τα όσα μέχρι τώρα είπαμε συμπεραίνουμε ότι καμία περίοδος εκτροφής δεν είναι ίδια με την προηγούμενη.
Επειδή όμως το πρόβλημα δεν έχει εύκολη λύση εξαιτίας της διαφοροποίησης των εκτροφέων μεταξύ τους το Ινστιτούτο μετά από έρευνες κατέληξε στο συμπέρασμα και ανακοίνωσε, ότι πολλές περιπτώσεις θανάτου νεοσσών προέρχονται από τη κολοβακύλλωση και την τοξοπλάσμωση (Lankesterellosi).Ασθένειες γνωστές στους εκτροφείς, παρόλα αυτά η θνησιμότητα συνεχίζεται εξ αιτίας πολλές φορές των συμβουλών που παίρνουν. Χρησιμοποιούν ότι αντιβιοτικό υπάρχει στο εμπόριο, τις περισσότερες φορές χωρίς καν να διαβάσουν τις ενδείξεις και την δοσολογία, χωρίς όμως αποτελέσματα. Απογοητεύονται και απευθύνονται ακόμα και στους φίλους προκειμένου να πάρουν συμβουλές, μήπως και σώσουν κανένα μικρό.
Χαμένος χρόνος και λεφτά πεταμένα.
Είναι χρήσιμο να ξέρετε, ότι ο πρώιμος θάνατος (πριν από τις 15 ημέρες) δεν οφείλεται σχεδόν ποτέ σε μικροβιακές λοιμώξεις, και ιδίως όταν οι νεοσσοί προέρχονται από άριστες επωάσεις.
Η θνησιμότητα των νεοσσών μπορεί να δικαιολογηθεί από μετάδοση μόλυνσης η οποία υπάρχει ήδη στο αβγό, η οποία μπορεί να προκαλέσει και αφύσικο θάνατο του εμβρύου.
Στην πρακτική η μετάδοση είναι πολύ σπάνια, ούτε η σαλμονέλωση, η οποία επειδή δεν εντοπίζεται στο ωάριο, δεν μπορεί να γίνει αιτία μόλυνσης.
Η εντόπιση στο ωάριο συμβαίνει μόνο στην pullurosi η οποία είναι η σαλμονέλωση της κότας.
Δεν μένει λοιπό παρά να θεωρήσουμε ότι η μετάδοση δεν έγινε μέσα στο αβγό, αλλά μετά την γέννα και υπολογίζοντας τον απαραίτητο χρόνο για την επώαση της ασθένειας, η θνησιμότητα δεν μπορεί να αρχίσει πριν από την 5η/6η ημέρα από την γέννηση.
Αν οι απώλειες συμβαίνουν σ� εκείνη την ηλικία δεν μπορεί παρά να πρόκειται για κολοβεκύλωση.
ΟΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ
Δεδομένου ότι τα νεκρά κορμάκια των πουλιών σήπονται αμέσως, ήδη αλλοιωμένα την στιγμή που τα βρίσκουμε στην φωλιά, και με την πάροδο αρκετών ωρών μέχρι να γίνουν οι εξετάσεις, οι καλλιέργειες έχουν κατακλυσθεί από μικρόβια οφειλόμενα στη σήψη μεταξύ των οποίων είναι δύσκολο να εντοπισθεί το μικρόβιο το οποίο ήταν η αιτία του θανάτου. Καλλίτερα λοιπόν να φέρνετε τα πουλιά στο εργαστήριο άρρωστα αλλά ακόμα ζωντανά.
Αυτού του είδους η εξέταση πρέπει να αιτείται σε κάποιο Ίδρυμα υγιεινής και πρόληψης. Στην εξέταση αυτή μπορεί να υποβάλλεται και το αβγό το οποίο, όντας κλειστό, δεν κινδυνεύει από μόλυνση.
Είναι σημαντικό να απευθυνθείτε για τις αναλύσεις σε ένα κτηνιατρικό κέντρο και όχι σε ένα μικροβιολογικό εργαστήριο, επειδή αυτό το τελευταίο μετά το αντιβιόγραμμα θα συστήσει αντιβιοτικά ανθρώπινης χρήσης, πολύ ακριβά και με δοσολογίες και τρόπους χρήσης δύσκολα να εφαρμοστούν στην ορνιθολογία, αποκλείοντας εξ αρχής ένα αντιβιοτικό το οποίο δεν χορηγείται πλέον για ανθρώπινη χρήση, το οποίο όμως είναι πολύ αποτελεσματικό στην κτηνιατρική, το chloramphenicol.
Το αντιβιόγραμμα δίνει μια σαφή ένδειξη, αποφεύγοντας την χρήση φαρμάκων που, πολλές φορές, δεν διαπερνούν τα τοιχώματα του εντέρου. Αν το φάρμακο παραμείνει στο έντερο, και δεν απορροφηθεί από τον οργανισμό για να διοχετευθεί στο αίμα, δεν προσφέρει καμία βοήθεια.
Είναι αποδεδειγμένο ότι και τα φάρμακα, αναλόγως της μάρκας τους, είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά. Μια θεραπεία που γίνεται δια μέσου του νερού στην ποτίστρα, μπορεί να μην είναι αποτελεσματική πάντα με τον ίδιο τρόπο, ποικίλει αναλόγως με την κατανάλωση νερού από τα πουλιά, με την ζέστη τα πτηνά πίνουν περισσότερο και έτσι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας αυξάνεται.
Αυτό δεν συμβαίνει και με τα συμπληρώματα διατροφής για τα οποία οι δόσεις είναι πιο ελαστικές και ακόμα και να διαφοροποιηθεί η ποσότητα της τροφής το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Εν κατακλείδι, εάν οι απώλειες συνεχίζουν, έστω για τις πρώτες 5/6 ημέρες, ούτε το Ίδρυμα είναι σε θέση να δώσει σαφή εξήγηση.
Όσον αφορά τα μικρόβια το καλλίτερο που έχουμε να κάνουμε είναι εργαστηριακές αναλύσεις πηγαίνοντας οι ίδιοι τα πουλιά, αν και δεν έχουν όλοι τα απαραίτητα μηχανήματα και το ειδικό προσωπικό για να επέμβει στα πουλιά.
Αντιθέτως λείπουν σχεδόν ολοσχερώς οι συστηματικές έρευνες για τους ιούς και τις σχετικές ασθένειες.
Γνωρίζουμε χάρη σε μια πρόσφατη έρευνα, ότι ο ιός της γαλλικής πτερόρροιας του σγουρού, προκαλεί τον θάνατο των νεοσσών στις πρώτες 10 μέρες ζωής. Ιός ο οποίος έχει ανιχνευθεί σε μερικά στρουθοειδή αλλά όχι ακόμα στα καναρίνια και στους φριγγιλλίδες διαφόρων ειδών.
Οπωσδήποτε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μας μένει παρά να εξαφανίσουμε τους αναπαραγωγείς που μεταφέρουν την ασθένεια δεδομένου ότι δεν μπορούνε να επέμβουμε διότι η ασθένεια παραμένει άγνωστη.
Μετά από όσα αναφέραμε μπορούμε να πούμε «ας είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που καταφέραμε να αποκτήσουμε» χωρίς να αποκλείουμε ότι πρέπει να εξακολουθήσουμε να εργαζόμαστε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στα εκτροφεία μας και, αν είναι δυνατόν, να βρούμε κάποια θεραπεία.
Απρίλιος (ανατολή, ώρα: 5,53 � δύση, ώρα: 19.00 Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα:13,10)
Αυτό το μήνα για τα περισσότερα ζευγάρια αρχίζουν οι επωάσεις.
Εάν κάποιο πουλί δεν βρίσκεται σε πλήρη φόρμα, χορηγήστε του τροφές ερεθιστικές (pastoncini, κανναβούρι ή νίζερ � αυτό το τελευταίο με προσοχή κλπ) και επίσης συμπληρώματα ειδικά για την επαγωγή των ερεθισμάτων στην αναπαραγωγή και στην γονιμότητα. Μεταξύ των διάφορων συμπληρωμάτων, στις δόσεις που αναγράφονται στις συσκευασίες, συνιστούμε: να διαλύετε στο πόσιμο νερό � ανανεώνοντας τα διαλύματα τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα � τα ακόλουθα προϊόντα: Nekton E μαζί με Nekton S � ή Candiomix (με βιταμίνη Α-D3- E) της Candioli � ή Micro E της Chemivit.
Εάν τα πουλιά είχαν συνηθίσει όλο τον προηγούμενο μήνα να καταναλώνουν το pastoncinο, το μεγαλύτερο μέρος αυτών είναι σε πολύ καλή ερωτική φόρμα. Εάν κάποιο από τα δυο φύλλα δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, είναι πολύ πιθανό να ξεσπάσουν προστριβές μεταξύ τους, οι οποίες μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τα αποτελέσματα της επώασης.
Σ� αυτές τις περιπτώσεις βάλτε τα ζευγάρια σε μεγάλο κλουβί με διαχωριστικό. Τις 3-4 πρώτες μέρες βάζουμε διαχωριστικό ημιδιαφανές, μετά αυτό με πλέγμα. Συμπεραίνουμε ότι τα δυο φύλλα έχουν συμφιλιωθεί όταν δούμε ότι ανάμεσα από το πλέγμα το αρσενικό ταΐζει με το ράμφος του το θηλυκό, και όταν και τα δύο βγάζουν τυπικά για κάθε είδος τιτιβίσματα κατά την διάρκεια της ερωτικής περίπτυξης.
Σε περιπτώσεις που συγκεκριμένα θηλυκά δεν καταλήγουν εύκολα στην ερωτική φάση, και ειδικά σε νοθογένειες, τους βάζω να ακούσουν, πολλές φορές την ημέρα, μαγνητοφωνημένο τραγούδι ενός αρσενικού σε πλήρη ερωτική φόρμα του είδους τους (ακόμα και αρσενικά, ακούγοντας το τραγούδι του υποτιθέμενου αντιπάλου, συχνά ερεθίζονται ευνοϊκά.
Στις νοθογένειες μεταξύ φριγγιλίδων με καναρίνες, δεδομένου ότι αυτές οι τελευταίες, φθάνουν σε πλήρη ερωτική φόρμα πριν από τα αρσενικά των διαφόρων ειδών, αφήνω να πραγματοποιήσει η καναρίνα μια κενή επώαση (στείρα αβγά τα οποία επωάζει για 12 ημέρες), ή την άφηνα να γονιμοποιηθεί από ένα καναρίνι.
Κάθε θηλυκό φριγγιλίδων χρειάζεται να έχει στην διάθεση της 2-4 φωλιές, τοποθετημένες σε διαφορετικά σημεία του κλουβιού, διαφορετικά καμουφλαρισμένα.
Ο εκτροφέας θα πρέπει να θέσει στην διάθεση τους υλικά για την φωλιά από αυτά που χρησιμοποιούν στην ελεύθερη κατάσταση και ειδικά για το κάθε είδος. Κάθε θηλυκό αν διαθέτει τα κατάλληλα υλικά κτίζει καλύτερα την φωλιά. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί, κάθε χρόνο, πολλές νεοσσιές δεν έχουν καλό τέλος εξ αιτίας των στηριγμάτων που δεν είναι σταθερά και των ακατάλληλων φωλιών λόγω του υλικού τους. Πολλές φορές σταθεροποιώ με ένα απλό απολυμασμένο μανταλάκι στη βάση της την φωλιά που είναι από πλέγμα λυγαριάς, από σχοινί ή από κετσέ.
Με 13 ώρες φωτός την ημέρα τα δυο φύλλα αισθάνονται την άνοιξη και μπαίνουν σε μια καλή ερωτική φόρμα.
Μάιος (ανατολή, ώρα: 5.05 � δύση: ώρα 19,35 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα: 14.30)
Στα κλουβιά και στις κλούβες, εάν η διατροφή και το περιβάλλον είναι τα κατάλληλα, πολλές φωλιές είναι γεμάτες αβγά και νεοσσούς.
Η ιδανική τροφή που προσφέρουμε στους νεοσσούς κατά την φάση του απογαλακτισμού και μέχρι την muta είναι σπόροι από άγρια χορταρικά. Τα ριζίδιά τους τα προσφέρουμε μέσα σε γυάλινα δοχεία με νερό, αλλά προσέχοντας να εμποδίσουμε τα νεαρά πουλιά να πνιγούν. Μπορούν όμως να αντικατασταθούν από μουσκεμένους σπόρους (24-30 ώρες) αναμεμειγμένους με pastoncino στεγνό.
Τους μουσκεμένους σπόρους ( ή ακόμα και βρασμένους σε νερό, για περίπου 15 λεπτά, λιγότερο θρεπτικούς γιατί ο βρασμός σκοτώνει τον σπόρο) τους βγάζουμε από το ψυγείο (καταψύκτη) σε ποσότητες που να μπορούν να καταναλωθούν σε διάστημα περίπου 2-3 ωρών (κίνδυνος αλλοίωσης και μούχλας).
Τα κυβάκια σιμιγδάλης: επινοήθηκαν από τον FRANCO NICOLINI για να προσφερθούν στους γονείς και τα παιδιά στην περίοδο του απογαλακτισμού. Βάζουμε σε ένα δοχείο στην φωτιά μισό ποτήρι γάλα και μισό ποτήρι νερό μεταλλικό ελαφρύ, μόλις βράσουν προσθέτουμε 2 φλιτζανάκια καφέ σιμιγδάλι και ένα αβγό χτυπημένο, ανακατεύουμε καλά σε σιγανή φωτιά, και βράζουμε για 15 λεπτά. Το κατεβάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε ένα κοφτό κουτάλι μέλι και μια άκρη από κουταλάκι μεταλλικά άλατα. Ανακατεύουμε καλά το μείγμα και το απλώνουμε σε ένα ταψί. Μόλις κρυώσει και στερεοποιηθεί, το κόβουμε σε κυβάκια του 1 εκ. Τα διατηρούμε στο ψυγείο για όχι περισσότερο από 3 ημέρες (1 εβδομάδα στον καταψύκτη). Τα χορηγούμε 3 φορές την ημέρα, σε κάθε ζευγάρι, όχι κρύα, 1ή 2 κυβάκια την φορά. Είναι χρήσιμα για τα νεαρά πουλιά που μαθαίνουν να τρέφονται μόνα τους.
ΜΕΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΦΩΛΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ
Γνωρίζουμε ότι η αρχή κατασκευής της φωλιάς ποικίλει εξαρτώμενη από διάφορους παράγοντες (εποχιακές μεταβολές, φωτεινότητα, διαθεσιμότητα συγκεκριμένων τροφών, κλπ). Σε γενικές όμως γραμμές θα δώσουμε μια ένδειξη για τους μήνες κατά τους οποίους, στη φύση, μερικά είδη φριγγιλίδων ξεκινούν να κατασκευάζουν την φωλιά (αφού ολοκληρώσουν την κατασκευή, σε διάστημα από 3-10 ημέρες, τα θηλυκά γεννούν το 1ο αβγό, εν συνεχεία, κατά μέσο όρο, ένα κάθε μέρα, από άλλα 3-5 αβγά).
Στην επόμενη ταμπέλα σας παρέχουμε μερικές χρήσιμες ενδείξεις.
Υπόμνημα της επόμενης ταμπέλας
Φωλιά: σημαίνει ότι την κατασκευάζει μόνο το θηλυκό σημαίνει ότι την κατασκευάζει το θηλυκό και βοηθάει το αρσενικό
Αβγά: ορίζεται ο μέσος αριθμός ανά επώαση. Μέσα σε παρένθεση οι επωάσεις οι
Λιγότερο κοινές: μέσο μήκος αβγού, σε χιλ.
Νεοσσιές: Μέσος όρος επωάσεων που ήλθαν εις πέρας κατά μέσο όρο κάθε χρόνο
(επωάσεις πιστοποιημένες εκτός από τον μέσο όρο).
Επώαση: ο αριθμός δείχνει πόσες ημέρες απαιτούνται για να επιτευχθεί η ωορρηξία, και μετά το κόμμα , ο ρόλος των γονέων:
επωάζει μόνο το θηλυκό, επωάζει το θηλυκό και περιστασιακά και το αρσενικό, επωάζουν και οι δυο γονείς
Juv.: ο αριθμός δείχνει τον μέσο όρο ημερών παραμονής στην φωλιά, πριν το πέταγμα. Το + σημαίνει ότι ο νεοσσός μπορεί να εγκαταλείψει το κλουβί λίγες ημέρες πριν να είναι σε θέση να πετάξει. Ακολουθεί ο ρόλος του κάθε γονέα στο να φροντίζει τα μικρά καθ� όλο αυτό το διάστημα με την ακόλουθη ένδειξη:
μόνο το θηλυκό
μόνο το αρσενικό
και οι δυο γονείς
βασικά το θηλυκό και το αρσενικό βοηθάει.
Ανωριμότητα: περίοδος ανωριμότητας, από την στιγμή που το μικρό έμαθε να πετάει -με πτέρωμα προ-ενήλικα- μέχρι την στιγμή που αποκτάει το τελικό του πτέρωμα. Ο αριθμός δείχνει αυτή την περίοδο των μηνών.
Εάν υπάρχει το σημάδι 0 σημαίνει ότι το πτέρωμα του ανώριμου πουλιού μοιάζει πολύ ή είναι ακόμα και όμοιο με το πτέρωμά του
ως ενήλικο.
Ηλικία: Μπορεί να υπάρχουν από 1 έως 3 αριθμοί: το 1ο νούμερο δείχνει το έτος που το κάθε είδος αρχίζει να ζευγαρώνει. Το 2ο νούμερο δείχνει την πιο μεγάλη ηλικία ζευγαρώματος, στο πουλί σε άγρια κατάσταση (το οποίο έχουμε συμπεράνει από τα δακτυλιδωμένα). Το 3ο νούμερο, εάν υπάρχει δείχνει το ποσοστό των ενήλικων πουλιών που επιβιώνουν από τον ένα χρόνο στον
άλλο.
Ιούνιος: (ανατολή, ώρα: 4.35 � δύση, ώρα: 20.07 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα 15-16 ώρες).
Λαχανικά και χόρτα άγρια αυτή την εποχή, είναι άφθονα. Αλλά είναι απαραίτητο να μαζεύονται σε περιοχές που δεν είναι μολυσμένες μακριά από βιομηχανικές περιοχές, αγροτικές περιοχές που έχουν ραντίσει με αντιπαρασιτικά, κανάλια απορροής υδάτων, στάβλους και κάθε είδους εκτροφεία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, καλύτερα να προσφέρετε σπόρους μουσκεμένους και χορταρικά από το περιβόλι, καλά πλυμένα με νερό και σόδα (3 κουταλάκια /λίτρο)
Μπορούμε να συγκεντρώσουμε σκουλήκια και τις προνύμφες τους, από τα δένδρα και από άλλα πεδινά χόρτα, κουνώντας τα κρατώντας από κάτω μια ομπρέλα ανοικτή ανάποδα. Με ένα τσιμπιδάκι τα πιάνουμε και τα βάζουμε σε γυάλινο βάζο με τρυπημένο καπάκι.
Αυτό το μήνα, εάν τους 6 προηγούμενους μήνες η προετοιμασία ήταν η κατάλληλη, οι φωλιές θα έπρεπε να είναι γεμάτες με αβγά και νεοσσούς.
Να σιγουρευτείτε ότι το μέρος που βρίσκεται η φωλιά είναι καλά προφυλαγμένο (από βροχή, δυνατούς ανέμους, ηλιακές ακτίνες για πολλές ώρες την ημέρα, από επιδρομές ποντικών, φιδιών, γάτων κλπ.)
Το να προλαμβάνει κανείς είναι ο καλλίτερος τρόπος για την αποφυγή ατυχημάτων: το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, όταν κατασκευάζουμε εξωτερικές κλούβες, είναι να προβλέπουμε κατασκευές που δεν θα επιτρέπουν στους επικίνδυνους εισβολείς να εισέλθουν (διπλές σήτες).
Πρόληψη των θανατηφόρων ατυχημάτων στα νεαρά πουλιά που πριν λίγο βγήκαν από την φωλιά: παραδείγματα, πλέγματα με διαστάσεις μεγαλύτερες από 7χιλ. (τα μικρά βάζουν το κεφάλι και πνίγονται): δοχεία με ύψος νερού μεγαλύτερο από 1εκ. (πολλά μικρά πεθαίνουν πνιγμένα στο νερό): δοχεία μεγάλα, με νερό για τις ρίζες των χόρτων και πρασινάδα ( μεγάλα και μικρά πουλιά πέφτουν μέσα και πνίγονται): μπερδέματα με ξέφτια ή με λαχανικά ή άλλα μπορούν να παγιδεύσουν τα πόδια τους: οτιδήποτε αντικείμενο βαρύ το οποίο μπορεί να πέσει κλπ.
Η τοποθέτηση των αμετάθετων δακτυλιδιών πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, ιδίως στις κλούβες, γιατί εάν οι γονείς τρομάξουν μπορεί να εγκαταλείψουν αβγά και νεοσσούς. Κατά κανόνα τα δακτυλίδια, τα οποία πρέπει να είναι ειδικά για κάθε είδος ( οι ειδικοί των συλλόγων πρέπει να υποδεικνύουν στους εκτροφείς τις διαμέτρους για κάθε είδος, για τα υβρίδια, κατά κανόνα, η διάμετρος των δακτυλιδιών είναι αυτή του γονέα με την μεγαλύτερη διάσταση) τοποθετούνται όταν οι νεοσσοί βρίσκονται στην 6η-7η ημέρα της ζωής τους. Κατά το βράδυ, λίγο πριν από την δύση, προσφέρετε στους γονείς τροφή που τους αρέσει (σπόρους, χορταρικά, σκουλήκια, μπισκότα κλπ) η μητέρα (με τον πατέρα), εγκαταλείπουν την φωλιά και, ενώ τρώνε, ο εκτροφέας μπαίνει στην κλούβα, και με ήρεμες κινήσεις τοποθετεί τα δακτυλίδια (εάν υπάρχουν νεοσσοί μεγάλοι και μικροί, η τοποθέτηση γίνεται σε δυο φορές). Όταν ο εκτροφέας έχει φύγει, η μητέρα, με το πλησίασμα της νύχτας, ξαναγυρίζει στη φωλιά.
Στα φαρμακεία μπορούμε να αγοράσουμε μια αυτοκόλλητη ταινία: είναι πολύ λεπτή και την κόβουμε σε λωρίδες στο ύψος του δακτυλιδιού, κολλάμε την ταινία στο δακτυλίδι το οποίο γίνεται αδιαφανές.
Όταν οι νεοσσοί αφήνουν την φωλιά , η αυτοκόλλητη ταινία, σιγά σιγά ξεκολλάει από μόνο του. Στην Μεγάλη Βρετανία, καθιερώνονται δακτυλίδια, με ταμπελίτσες και αρίθμηση, χρωματισμένα με καφέ ροζ αδιαφανές, και στα άλλα ευρωπαϊκά θα έπρεπε να εξαπλωθεί.
Το να προσφέρει κανείς συχνά, ένα μπάνιο, ιδιαίτερα στα θηλυκά που επωάζουν αβγά με επικείμενη ωορρηξία (δεν υπάρχει κίνδυνος από το βρεγμένο πτέρωμα της μητέρας να προκληθεί βλάβη στα αβγά, διότι η θερμοκρασία του μητρικού σώματος προστατεύει από κρυώματα και το βρεγμένο πτέρωμα ευνοεί τις κινήσεις του εμβρύου μέσα στο περίβλημα και αυτό διευκολύνει την ωορρηξία), τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
Κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό υβριδίων. Τα θηλυκά από τις πυρούλες μας κάνουν πολλές φορές αρνητικές εκπλήξεις με την απροσδόκητη συμπεριφορά τους. Εάν το προοριζόμενο γι� αυτές αρσενικό δεν τους είναι αρεστό, του επιτίθενται , και αν δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής ( σε ένα κλουβί ή μια κλούβα ), και του δημιουργούν προβλήματα ( βγαλμένα φτερά, πληγωμένο και καμία φορά σκοτωμένο). Για αυτά τα θηλυκά, θεωρητικά επικίνδυνα, είναι καλό να έχουν συντρόφους ιδανικούς για αυτά, από τον Ιανουάριο, σε ένα μεγάλο κλουβί, αλλά ξεχωριστά με ένα διαχωριστικό με πλέγμα. Αν τα δύο φύλλα πλησιάζουν μεταξύ τους, ( τάισμα από το αρσενικό στο θηλυκό δια μέσου του διαχωριστικού), τότε μπορούμε να αφαιρέσουμε το διαχωριστικό και, από κάποια απόσταση ο εκτροφέας να παρακολουθεί την συμπεριφορά τους.
Ο απλός τσακωμός δεν είναι επικίνδυνος, αλλά αν ένα από τα δυο φύλλα κυνηγάει συνεχώς το άλλο με επιθετική διάθεση, καλό θα ήταν να τα χωρίζατε με αδιαφανές διαχωριστικό, μετά από λίγες ημέρες το αντικαθιστάτε με διαχωριστικό από πλέγμα και ξαναρχίζετε τις προσπάθειες συμφιλίωσης. Εάν το θηλυκό εξακολουθεί να μην δέχεται το αρσενικό, τότε θα πρέπει αναγκαστικά να της αλλάξετε σύντροφο.
Μερικά θηλυκά, και ως επί το πλείστον οι πυρούλες, εξ αιτίας του στρες, διατροφικών ελλείψεων, περιβάλλον ακατάλληλο, φωλιά κακοφτιαγμένη ή κακοστερεωμένη ,ή από άλλες αιτίες, συχνά αφήνουν τα αβγά στον πάτο του κλουβιού. Εάν βρίσκονται σε κλουβί τοποθετείστε στο πάτο ένα μαλακό υλικό (μαλακά χόρτα) για να αποφευχθεί η πιθανότητα να σπάσουν τα αβγά που θα αφήσει έξω από την φωλιά. Κάθε πρωί μαζεύετε τα αβγά και τα βάζετε στη φωλιά όταν έχει αφήσει και το 3ο αβγό για να διευκολύνετε την επώαση. Εάν το θηλυκό δεν κάθετε στην φωλιά, τότε θα πρέπει να τα επωάσει μια τροφός (καναρίνα ή θηλυκό φλώρου).
Ιούλιος (ανατολή, ώρα 4.45 � δύση, ώρα 20.10 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα: 15.25)
Έχουμε παρατηρήσει ότι, όταν οι ώρες φωτός φθάνουν τις 13, τα δυο φύλλα «αισθάνονται» την άνοιξη και αποκτούν ερωτική διάθεση. Αντίθετα όταν φθάνουμε σε 15 ώρες φωτός ή και περισσότερο, για πολλά πουλιά αρχίζει μια ορμονική αντίδραση η οποία μειώνει σταδιακά την έκκριση «προ-αναπαραγωγικών» ορμονών, και αρχίζουν να κυκλοφορούν ορμόνες «προ-πτερόρροιας». Έτσι, στην φύση (και συχνά και στην αιχμαλωσία), κατά την διάρκεια των πρώτων 15 ημερών του Ιουλίου πολλά πουλιά γίνονται όλο και πιο απαθή, και λιγότερο επιμελή στην επώαση και το τάισμα των νεοσσών, τα πρώτα φτερά της muta αρχίζουν να πέφτουν. Οι φριγγιλίδες (Fringilla coelebs) ανήκουν σε ένα είδος που, κατά κανόνα, αρχίζει την πτερόρροια μέσα στις πρώτες 15 ημέρες του Ιουλίου. Αντίθετα οι ευρωασιατικές καρδερίνες (Carduelis carduelis) και οι Αστραγαλινοσκαλίδρες (Carduelis tristis) ανήκουν σε είδος που μπορούν να επωάζουν ακόμα και κατά τον μήνα Αύγουστο, ακόμα και τον Σεπτέμβριο. Αυτά τα είδη, εκτός από τον αριθμό των ωρών φωτεινότητας, επηρεάζονται ορμονικά και από άλλους παράγοντες: η παρουσία άφθονων άγριων σπόρων και σκουληκιών και το χαμηλό γεωγραφικό πλάτος ( τα πουλιά που επωάστηκαν σε αρκτικές περιοχές μπαίνουν στη φάση της muta πριν από αυτά των νοτίων περιοχών). Η αφθονία τροφής σε αυτά τα είδη καθυστερεί την δράση των «προ-πτερόρροιας» ορμονών. Και αντίθετα εάν υπάρχει έλλειψη τροφής. Παίζει όμως πάντα ρόλο και ο προσωπικός παράγοντας συμπεριφοράς: έχει παρατηρηθεί ότι, στο ίδιο περιβάλλον και με την ίδια ποσότητα τροφής, άλλα πουλιά ξεκινούν την muta νωρίτερα και άλλα αργότερα (ένας γονέας ταΐζει τα μικρά, ενώ ένας άλλος αδιαφορεί απόλυτα).
Το καθημερινό μπάνιο αρέσει σε όλα τα είδη και ιδίως κατά τους ζεστούς μήνες.
Τοξοπλάσμωση (ονομαζόμενη και Lankesterelosi): σήμερα οι συστηματικοί, στο μεγαλύτερο μέρος τους, πιστεύουν ότι ο δράστης της ασθένειας Isospora serini, είναι ένα μικρόβιο ανεπτυγμένο, που ολοκληρώνει τον γενετικό του κύκλο στον εντερικό βλεννογόνο και τον μη αναπαραγωγικό του κύκλο σε διάφορα άλλα όργανα (σπλήνα, συκώτι, πνεύμονες) του πουλιού. Κατά κανόνα τα πουλιά, πριν από τον θάνατο και την νεκροψία, όπου φαίνεται η αύξηση του όγκου του ήπατος � ηπατομεγαλία- και της σπλήνας �σπληνομεγαλία � δεν παρουσιάζουν σαφείς ενδείξεις της ασθένειας, εκτός από ένα φούσκωμα του φτερώματος, απάθεια, κενώσεις διαρροϊκές. Σε προχωρημένο στάδιο, παρουσιάζουν διόγκωση του υπογαστρίου, με χρώμα κόκκινο μελανό, έκταση στήθους, ατροφικοί μύες του στήθους, τρεμούλες, πλήρης καταβολή δυνάμεων. Εξέλιξη της ασθένειας σε 6-8 ημέρες. Θνησιμότητα αυξημένη: μερικές φορές μέχρι και 100%. Οι παθογόνοι οργανισμοί εισχωρούν στα λεμφοκύτταρα και στα μονοκύτταρα του αίματος. Αυτή είναι, η πιο συνήθης ασθένεια που πλήττει τα νεαρά πουλιά που μόλις έχουν βγει από την φωλιά, μεταξύ της 4ης και 10ης εβδομάδας ζωής. Ο Dott. A. TONELLI σαν θεραπεία συνιστά: Bactrim forte (Roche), σιρόπι: Δοσολογία: 5-6cc/λίτρο νερού: 5 συνεχόμενες ημέρες, 2ημέρες νερό απλό, και άλλες 5 ημέρες το ίδιο διάλυμα. Εάν, ακολούθως ξαναεμφανιστούν τα συμπτώματα, επαναλάβατε την αγωγή, απομονώνοντας τα πουλιά. Τα ενήλικα πουλιά έχουν γενικώς ανοσία, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων, αλλά αποβάλλουν με τα κόπρανα ωοκύστεις (και ίσως και στο τάισμα των νεοσσών, και έτσι, μολύνουν τα μικρά. Αυτά πρέπει να βρίσκονται σε μεγάλα κλουβιά τα οποία να έχουν διπλό πάτο από πλέγμα (και να τηρούνται καθαρά και αποστειρωμένα) για να αποφευχθεί η επαφή με τα κόπρανα. Κατά την ηλικία των 25-30 ημερών των νεαρών, σας συμβουλεύουμε να ακολουθήσετε μια προληπτική αγωγή, και ιδιαίτερα αν αυτά βρίσκονται σε κλούβες με χώμα και άμμο. Η υγρασία, τα κόπρανα και η βρωμιά βοηθούν στην ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών.
Μερικοί έχουν πετύχει θετικά αποτελέσματα ακολουθώντας την θεραπευτική αγωγή για την ελονοσία.
Κοκκιδίωση (ονομαζόμενη και Ισοσπόρωση): είναι μια άλλη ασθένεια η οποία προκαλείται από διάφορα είδη κοκκιδίων, και πιο συχνά από Isospora lacazei και I communis passerum. Πλήττει συχνά τα νεαρά πουλιά, που μολύνονται σκαλίζοντας τα κόπρανα με το ράμφος τους, αλλά και τα ενήλικα που δεν έχουν ανοσία. Υιοθετείστε την χρήση κλουβιών και κλούβων με διπλό πάτο από πλέγμα. Συχνά η θεραπευτική αγωγή που συνιστάται για την τοξοπλάσμωση ενδείκνυνται και για την κοκκιδίωση.
Στο τέλος Ιουνίου και στις πρώτες ημέρες του Ιουλίου, η πρώτη φωλιά αρχίζει την muta. Για το είδος με πτέρωμα πορτοκαλί ή κόκκινο, στην ηλικία 35-40 ημερών, αρχίστε την διατροφή με χρωστικές ουσίες. Το ίδιο συμβουλεύουμε και για τα υβρίδια.
Αύγουστος (ανατολή, ώρα: 5.15 � δύση, ώρα: 17.40 � Μέσος όρος ωρών φωτός την ημέρα 14.20)
Κατά κανόνα, η 2η φωλιά των νεαρών αρχίζει την πτερόρροια. Το μεγαλύτερο μέρος των ζευγαριών έχει σταματήσει την επώαση και την εκτροφή και πολλά ενήλικα έχουν αρχίσει την muta. Ενώ πολλά ζευγάρια αυτοχθόνων φριγγιλίδων, εξωτικών και υβριδίων (δημιουργημένα από 2 είδη) εκτρέφουν ακόμα την δεύτερη νεοσσιά: σπάνιες περιπτώσεις ζευγαριών που ξεκινούν τώρα νέα επώαση. Μετά τις 15 Αυγούστου αυξάνονται οι βροχερές ημέρες και οι καταιγίδες, ως εκ τούτου οι χώροι των φωλιών πρέπει να είναι καλά προφυλαγμένοι.
Επειδή ο αριθμός των υβριδίων που έχουμε επιτύχει είναι μικρός, εάν τον συγκρίνουμε με τα άτομα που έχουν γεννηθεί καθαρόαιμα, μια επώαση υβριδίων αυτή την εποχή είναι πολύ καλοδεχούμενη αν οι γονείς βρίσκονται σε καλή φόρμα. Τα νεαρά πουλιά που γεννιούνται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο δεν μπορούν να πάρουν μέρος σε εκθέσεις εξ αιτίας του νεανικού φτερώματος ή της πτερόρροιας.
Επειδή το πουλί κατά την διάρκεια της πτερόρροιας υπόκειται σε σκληρή δοκιμασία, εξ αιτίας των έντονων δράσεων των εκκρίσεων των αδένων που προηγούνται της πτερόρροιας, με συνεπαγόμενες αυξημένες απώλειες ενέργειας για την ανανέωση του πτερώματος, με πτώση θερμοκρασίας, πρέπει να βρίσκεται σε χώρο προφυλαγμένο από τα απρόσμενα κρυολογήματα. Η αλλαγή πρέπει να συντελεστεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα και, γι� αυτό, επιβάλλεται η χορήγηση καλών pastoncini με έντονη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες (τουλάχιστον 24% πρωτεϊνών να είναι εύπεπτες), συμπλέγματα βιταμινών και αμινοξέων και μεταλλικών αλάτων.
Αυτή την εποχή όλα τα εξαρτήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την αναπαραγωγή (κλουβιά, ταΐστρες, ποτίστρες, φωλιές, στηρίγματα κλπ.) θα πρέπει να αποστειρωθούν σε βραστό νερό όπου έχουμε διαλύσει σόδα, σε δόση 2κ. σε μια ποσότητα νερού η οποία περιέχεται σε μία συνήθη μπανιέρα ( τα πλαστικά κομμάτια τα βυθίζουμε σε νερό χλιαρό), τα μουλιάζουμε για περίπου 2 ώρες (όχι περισσότερο, διότι σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξεκολλήσουν τα μέρη από τσίγκο), μετά με βούρτσα ξεκολλάμε όλη την ακαθαρσία. Τέλος ξεβγάζουμε πολύ καλά. Μετά το στέγνωμα, τα εξαρτήματα αποστειρώνονται με ψεκασμό με αποστειρωτικό (π.χ. Steramina G- Formenti). Η σόδα βοηθάει να ξεκολλήσουν όλες οι ακαθαρσίες. Τα αποστειρωτικά βοηθούν στο να εξολοθρευτούν όλα τα παράσιτα και τα αβγά τους και οι προνύμφες τους. Χρησιμοποιείται πλαστικά γάντια διότι η σόδα δημιουργεί ερεθισμούς.
Είναι καλό τα πουλιά να διαμένουν κατά την περίοδο της πτερόρροιας σε μεγάλα κλουβιά, γιατί το πέταγμα είναι πολύ καλή άσκηση για την απώλεια του πτερώματος και την ανανέωσή του.
Σεπτέμβριος (ανατολή, ώρα: 5,53 � δύση, ώρα: 18.47 � Μέσος όρος φωτός την ημέρα 12.54)
Η προσφορά άγριων χορταρικών είναι πάντα χρήσιμη από διατροφικής άποψης, και βοηθάει σε ένα καλό σχηματισμό πτερώματος. Οι διαθέσιμοι καρποί από ( μούρα, βατόμουρα, λιγούστρα, κουφοξυλιά, πυράκανθο, λευκάνθα κλπ.) θα έπρεπε να τους προσφέρονται σε αφθονία (μαζεμένα από μέρη όχι μολυσμένα) και θα είναι πάντα ευνοϊκά για το έντερο, θα τους προσφέρουν πολλά συστατικά στη διατροφή και βοηθούν αποτελεσματικά στον σχηματισμό του φτερώματος.
Εάν έχουμε την δυνατότητα να έχουμε ζωντανά σκουλήκια ή προνύμφες θα έπρεπε να τους τα προσφέρουμε και ιδίως στα πουλιά που δυσκολεύονται να αλλάξουν το φτέρωμά τους.
Τα pastoncini θα είναι πιο εύγευστα εάν προσθέσουμε καρότο τριμμένο ( προσέχοντας όμως να το ανανεώνουμε τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα, εξ αιτίας της υγρασίας που περιέχει, διότι μπορεί να αναπτυχθεί μούχλα).
