Μετάφραση άρθρου για τους Φίλους Ωδικών Πτηνών Δωδεκανήσου -- Φ.Ω.Π.
από τον Χρήστο Κουρτεσιώτη, όπως δημοσιεύθηκε στο http://www.timbradoespanolflorida.com
Μέχρι το έτος 1400, περίπου, όταν ο ENRIQUE III έστειλε την ιστορική αποστολή του στις Καναρίους Νήσους. Οι απεσταλμένοι, Captains John Bethencourt και Gadifer de la Salle, δύο Γάλλοι της υπηρεσίας του βασιλιά, ανακαλύπτουν στα νησιά αυτά ένα πουλί Finch στην άγρια φύση, το οποίο γοήτευσε τους εξερευνητές ως προς ομορφιά του πτερώματος μα πάνω απ 'όλα, με το τραγούδι του. Έμειναν τόσο έκπληκτοι που στο ταξίδι της επιστροφής, μεταξύ άλλων ειδών συμπεριλαμβάνεται κι ένα ζευγάρι καναρίνια. Όπως ο καθένας ξέρει, πήραν το όνομα τους από το αρχιπέλαγος (τα νησιά) που βρέθηκαν. Ήταν τέτοια η επιτυχία και ο θαυμασμός που προκάλεσαν τα καναρίνια ώστε κατείχαν τιμητική θέση στα σπίτια των ευγενών. Για έναν αιώνα, η φυλή του άγριου καναρινιού παρέμεινε στην καθαρότητα αλλά κάποια στιγμή στην Τοσκάνη, πολλά από αυτά διέφυγαν και αφού οι καιρικές συνθήκες ήταν παρόμοιες με εκείνες των κανάριων νήσων, εγληματίστηκαν γρήγορα κι άρχισαν να αναπαράγονται. Έγιναν δύο διασταυρώσεις με άλλες φυλές πουλιών, που οδήγησαν στη δημιουργία νέων φυλών, η καθεμιά μοναδικά όμορφη.
Αρχικά το Serinus Canarius Canarius είχε σκούρα φτερά διάστικτα με πράσινο, γκρι και κίτρινες κηλίδες, αλλά έπειτα από διαδοχικές μεταλλάξεις άρχισε το πτέρωμα σταδιακά γίνεται κίτρινο. Στα 1555 ο Conrad von Gesner, στο βιβλίο του "Ιστορία Anumalium" επιστημονικά περιγράφει το καναρίνι Canario, που ο ίδιος αποκαλεί "avicula Sachari" (Sugar Pajarito), διότι στις Καναρίους Νήσους στο δέκατο έκτο αιώνα, υπήρχαν ζαχαροκάλαμα και γινόταν παραγωγή ζάχαρης, στο σημείο εκείνο. Μάλιστα, σε μερικούς χάρτες της εποχής ακόμη ονομάζονται "Νησιά Sugar". Δεδομένου ότι αυτά τα πουλιά ζούσαν κυρίως σε φυτείες ζαχαροκάλαμου, γεννήθηκε ο μύθος και πίστευαν ότι βασική διατροφή του αποτελούσε το ζαχαροκάλαμο, το οποίο είναι και ο λόγος που το τραγούδι του ήταν τόσο γλυκό και καθαρό (αλλά είναι μόνο ένας μύθος).
Μέσω των διερχόμενων πλοίων και των μεταφορών, από τις Καναρίους Νήσους έφταναν στα διάφορα λιμάνια τα καναρίνια μέχρι την ολοκληρωτική προσαρμογή τους στους νέους τόπους. Έτσι ξεκίνησε η αναπαραγωγή των καναρινιών σε αιχμαλωσία, και ως εκ τούτου η προέλευση του χόμπι μας. Έτσι, γνωρίζουμε τα υπέροχα ζευγάρια που κατείχαν ο Louis XI της Γαλλίας στα τέλη του δέκατου πέμπτου αιώνα και η φήμη των καναρίνια της κεντρικής Ευρώπης το δέκατο έκτο αιώνα ... Στο δέκατο όγδοο αιώνα, στο Τυρόλο, πόλη η οποία έγινε το πιο σημαντικό κέντρο παραγωγής καναρινιών που εξάγονται στην Ευρώπη με τη βοήθεια των πλανόδιων πωλητών, που εξειδικευόντουσαν στη μεταφορά των πτηνών προς όλες τις χώρες που με μια πραγματική λαχτάρα ανέμεναν την άφιξή τους και τα μικρά πουλιά, ξεκίνησαν να διατίθενται σε οργανωμένες πλανόδιες αγορές. Επίσης διοργάνωναν και διαγωνισμούς. Αυτό έγινε η αιτία για την εξέλιξή τους και ο σκοπός ταυτόχρονα για ανεύρεση εκείνων των πουλιών που κατείχαν τα περισσότερα προσόντα ως προς το τραγούδι τους. Οι Γερμανοί ήταν, χωρίς αμφιβολία, οι πιο αποτελεσματικοί και σχολαστικοί σε αυτή την αναπαραγωγή και η Νυρεμβέργη ήταν η κατ' εξοχήν πόλη που πρωταγωνίστησε.
