Άρθρο του FRANCISCO NICOLAS SAN JOSE (2001) κριτή (OMJ) Timbrado της F.O.E.
Μετάφραση άρθρου για τους ΦΙΛΟΥΣ ΟΔΙΚΩΝ ΠΤΗΝΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ – Φ.Ω.Π.Δ.Ω. (http://fopdo.blogspot.gr) από τον Παναγιώτη Ψαρρά,όπως αναδημοσιεύθηκε στο www.timbradoespanol.com από το http://aviariosanrafael.es.tl
Τι έχει κάνει το ισπανικό Τιμπράδο για να αξίζει αυτή τη μεταχείριση;
Κάποιοι υποστηρίζουν μία άποψη, κάποιοι άλλοι μία διαφορετική, άλλοι λένε ότι το Τιμπράδο θα πρέπει να είναι έτσι, άλλοι ότι θα πρέπει να είναι αλλιώς, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι πιο σημαντικές νότες είναι οι Aguas Lentas, οι Semiligadas, η Cascada, οι Floreos επειδή είναι ακριβώς αυτές που είναι πιο ευχάριστες να τις ακούς, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν θα έπρεπε να αποκαλείται «Ισπανικό Τιμπράδο» αλλά το νέο του όνομα θα πρέπει να είναι «Ισπανικός Τραγουδιστής» αφού αυτό το οποίο υπήρχε πρότερα είναι ένα καθαρό χάσμα.
Στην κυριολεξία πρόκειται για τον Πύργο της Βαβέλ. Καθένας έχει την άποψή του και οι ερασιτέχνες αυτού του χόμπυ είναι μπερδεμένοι. Εγώ που είμαι εκτροφέας και κριτής αυτού του είδους και που πάντα αισθανόμουν υπερήφανος για τους δασκάλους μου (άμεσοι κληρονόμοι των παλιών μεγάλων εκτροφέων, κριτές άλλου είδους τραγουδιού στον καιρό τους, οι κύριοι Domingo Serrano, Esteban Crespo και Angel Salido, με τη σπουδαία συνεργασία του κυρίου Garrido, ήταν αυτοί που δημιούργησαν και θεμελίωσαν αυτό το είδος τραγουδιού με τον συγκεκριμένο Κωδικό και την τελική φόρμα αξιολόγησης με τη συναίνεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ισπανικών κοινοτήτων μέσω πολυάριθμων και μεγάλης διάρκειας συναντήσεων) και που χρησιμοποίησα τη διδασκαλία και την εμπειρία τους ως βάση για τη γνώση αυτού του εξαιρετικού είδους Τραγουδιού, αναρωτιέμαι: Τι σκοπό έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Γράφουν απλώς για να γράφουν; Θέλουν να κάνουν εμάς τους υπόλοιπους να πιστέψουμε αυτό που αρέσει σε αυτούς, χωρίς να σκέφτονται τι ήταν και τι θα συνεχίσει να είναι μια γνήσια ράτσα όπως αυτή; Φυσικά, δεν έχουν ασχοληθεί με το να στοχαστούν για ποιο λόγο έχει αυτή την ονομασία το Τιμπράδο, και αυτή την αξιολόγηση μέσω ενός Κωδικού ο οποίος είναι υποδειγματικά καθορισμένος.
Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί, συνεπείς και επαγγελματίες της αθλητικής καναρινοκουλτούρας, και κυρίως να είμαστε ταπεινοί και να μην αισθανόμαστε κάθε δύο μήνες σαν Μεσσίες ενός καινούργιου Ισπανικού Τιμπράδο, Τιμπράδο Floreado, Ισπανικό Τραγουδιστή, ή όπως αποφασίζουν να το αποκαλούν κάθε τόσο. Το θέμα είναι να αφήσουμε ήσυχη τη ράτσα μας και να τη σέβονται ως έχει. Υπάρχει ένα Τιμπράδο, ένα είδος τραγουδιού καθιερωμένο με το πέρασμα των χρόνων από τότε που αυτή η ομάδα κριτών στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως ασχολήθηκαν με τη δημιουργία του, με κάποια βασικά γενετικά χαρακτηριστικά πολύ σημαντικά. Φαίνεται κάτι απλό αλλά για να τα βγάλουμε αυτά τα χαρακτηριστικά με ορθότητα και ποιότητα χρειάζεται εκπαίδευση, αναφερόμαστε στα 3 είδη ήχων και στις υπόλοιπες βασικές νότες που χρησιμεύουν για να συνδεθούν μεταξύ τους αλλά και με τις υπόλοιπες συμπεριλαμβανομένης της νότας floreos de adorno, βοηθώντας έτσι να κατασκευαστεί το αυθεντικό μελωδικό τραγούδι του Ισπανικού Τιμπράδο.
Είναι ένα κλασικό τραγούδι όπως αυτό του Waterlagers – Malinois, ή του Hazer - Roller, καθένα με μία προσωπικότητα καθορισμένη ξεκάθαρα και με μία κατεύθυνση τραγουδιού διαφοροποιημένη.
Αναφορικά με τα διαφορετικά είδη και τα στυλ μουσικής ξέρουμε την όπερα, την ροκ, την ποπ, την παραδοσιακή μουσική, κτλ, αλλά κάθε στυλ είναι καθορισμένο με διαφορετικό τρόπο. Όσοι ξέρουν από μουσική δεν μπορούν να δεχτούν ότι για παράδειγμα στην όπερα μπορεί να ανακατεύονται νότες ή μέρη του ροκ ή των μπλουζ.
Γιατί λοιπόν στο δικό μας Τιμπράδο υπάρχει η πρόθεση να συμπεριλάβουμε νότες που επηρεάζουν τη μεταλλική του προσωπικότητα, όπως για παράδειγμα οι νότες Aguas Lentas, Semiligadas, Variaciones Rodadas και τον υπερβολικό τονισμό στις νότες Floreos, αφαιρώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο μέχρι και εξαιρώντας τελείως νότες με τις οποίες έχει ανατραφεί όπως: Timbres, Cascabeleo, Castañuelas, Chaus, Piaus; Γιατί; Εγώ ειλικρινά πιστεύω ότι είναι επειδή οι κύριοι που άκουγαν την αποκαλούμενη κακή εξέλιξη του Τιμπράδο τους, δεν ήθελαν να αντιληφθούν ότι πρόκειται για μία καθορισμένη ράτσα η οποία έχει ένα συγκεκριμένο Κωδικό ρεπερτορίου.
Ο αυθεντικός λάτρης αυτής της ράτσας είναι αυτός που αφιερώνεται ψυχή τε και σώματι στην τελειοποίηση καθεμιάς από τις νότες που συνθέτουν το ρεπερτόριό του, και όχι αυτός που αναλώνεται στο να ικανοποιήσει το εγώ του και το προσωπικό του γούστο χωρίς κανένα σεβασμό στην πραγματική κατεύθυνση του «Τραγουδιού», χειραγωγώντας και μπερδεύοντας τα διάφορα είδη και προσπαθώντας να πείσει τους υπόλοιπους χωρίς κανένα πραγματικό επιχείρημα. Τα άτομα αυτά προσπαθούν να πείσουν ότι είναι έγκυρο και καινοτόμο αυτό που υποστηρίζουν. Προσπαθούν να μπερδέψουν τους υπολοίπους με αυτά τα εφήμερα ψευτοπαράγωγα της σημερινής εποχής τα οποία είναι στην πραγματικότητα εφήμερα εγωκεντρικά γούστα.
Σύμφωνα με τη γνώμη ορισμένων, το κλασικό είναι ξεπερασμένης μόδας. Ωστόσο όλος ο κόσμος ξέρει ότι το καλόγουστο έχει τις ρίζες του στο κλασικό. Παρακαλώ, δεν θέλουμε να μετατρέψουμε τον «σπουδαίο μας τενόρο» σε μία φωλιά μπερδεμάτων και όπως στον Πύργο της Βαβέλ η υπεροψία των ανθρώπων καταστρέφει την αρμονία, την κατανόηση και αυτή την παγκόσμια γλώσσα που αποτελεί το τραγούδι του Ισπανικού Τιμπράδο. Έχει ολοκληρωθεί ο Πύργος της Βαβέλ και μένει μόνο η σκεπή. Και αν σε κάποιον του έρθει η επιφοίτηση ότι του Τιμπράδο μας του λείπει κάποιο χρώμα για παράδειγμα το κόκκινο ή το πορτοκαλί ή ότι θα έπρεπε το τρίχωμά του να είναι πιο σγουρό; (αυτό στην περίπτωση που δεν πνιγεί με τόσο νερό!) Είμαστε συνεπώς εν αναμονή. Ναι, ποια λοιπόν θα είναι η σκεπή για ολοκληρώσουμε αυτόν τον Πύργο της Βαβέλ μέσα στον οποίο θα έχουμε κλεισμένο το Τιμπράδο μας;
Και ερωτώ: Γιατί δεν ξεκινούμε από το να ξεχωρίσουμε το προσωπικό μας γούστο από αυτό που είναι η ράτσα; Γιατί δεν ξεκινούμε από το να συλλέξουμε γενετικές αλλά και πρακτικές πληροφορίες και να εκτρέψουμε ένα άλλο είδος Τραγουδιού στο οποίο κυρίαρχο θα είναι το Floreado που είναι τόσο της μόδας;
Αυτό όντως θα ήταν θετικό για να ξεχωρίσουμε τις διαφορετικές τάσεις που δημιουργούνται συνεχώς. Το Τιμπράδο θα εξελίσσονταν με φυσικό τρόπο κατακτώντας την αναγνώριση και το σεβασμό που του αξίζουν σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο, και τα υπόλοιπα είδη τραγουδιού που θα δημιουργούνταν θα μπορούσαν να εξελιχθούν ομοίως κατακτώντας μέσα από το πέρασμα του χρόνου μια δική τους προσωπική ταυτότητα.
Είμαι σίγουρος ότι εάν οι εκτροφείς και οι λάτρεις αυτής ή άλλης ποικιλίας τραγουδιού αφιερωνόταν ψυχή τε και σώματι, με σχολαστικότητα, υπομονή, ειλικρίνεια και ταπεινότητα στο σωστό προσδιορισμό κάθε είδους, δίνοντας του ένα καθορισμένο όνομα, τυπολογία, κατεύθυνση τραγουδιού, έναν Κωδικό και μία φόρμα αξιολόγησης, θα ήταν εφικτός ο σεβασμός για όλα τα είδη.
Σύντομα θα είχαν επιτευχθεί ο σεβασμός και η αναγνώριση σε εθνικό επίπεδο αρχικά, και έπειτα σε διεθνές επίπεδο όπως είχε γίνει με τις διαφορετικές ποικιλίες καναρινιών χρώματος, εμφάνισης, κτλ. Ήδη υπάρχουν κάποιοι γενναίοι που ασχολούνται με την εργασία αυτή. Το επίσημο κολέγιο των κριτών της F.O.E. στηρίζει αυτές τις πρωτοβουλίες με την προϋπόθεση ότι διακρίνονται από σοβαρότητα και έρχονται εις πέρας σωστά. Για να συμβεί αυτό και να γίνει πραγματικότητα, οι υπεύθυνοι που ασχολούνται με το να μεγαλώνουν αυτές τις ποικιλίες θα πρέπει να κατέχουν και να αποδείξουν μια μεγάλη γνώση και εμπειρία πάνω στην σημερινή καναρινοκουλτούρα, καθώς και ένα αίσθημα κριτικής και μία δημοκρατική διάθεση, όπως επίσης να είναι ικανοί να αποδέχονται τις κατευθυντήριες γραμμές που επιβεβαιώνουν μια ράτσα ή μια ποικιλία τραγουδιού όπως και συνέβη στα δύσκολα πρώτα χρόνια του Τιμπράδο.
Απαιτώ από τους αγαπητούς μαθητές ένα σεβασμό στη δουλειά που έχει γίνει από τους μεγάλους λάτρεις αλλά και ταυτόχρονα κριτές τους κυρίους Salido, Serrano, Crespo, Garrido, οι οποίοι εκτός από αυτά που μας έχουν διδάξει, έφτιαξαν με πολλή υπομονή και επαγρύπνηση την ράτσα που αποκαλείται Ισπανικό Τιμπράδο, βαφτίζοντας ταιριαστά και με απλό τρόπο καθεμιά από τις στροφές του στηριζόμενοι στην αντιστοιχία των ήχων του με αυτούς που υπάρχουν στη φύση και στο καθημερινό μας περιβάλλον με ταμπεραμέντο και με την καθαρή ισπανική προφορά, φτιάχνοντας έτσι ένα Κωδικό ολοκληρωμένο, σήμερα τελειοποιημένο με κάποιες τελικές πινελιές όπως για παράδειγμα ένα σύστημα βαθμολόγησης ή την διάκριση των νοτών πχ. Campana (floreo), Nota Batida (cloqueo en bli) που να μην επηρεάζει αρνητικά τη ράτσα καθώς η F.O.E πάντοτε σέβεται την δημιουργική δουλειά.
Συμφωνούμε ότι στην αρχή δοκιμάστηκε μία φόρμα αξιολόγησης που τελικά είχε μικρή αποτελεσματικότητα και αμέσως αποφασίστηκε να τροποποιηθεί μέχρι να φτάσουμε σε αυτήν που εδώ και καιρό είναι αναγνωρισμένη από όλες τις κοινότητες που συνθέτουν την F.O.E. (Ισπανική Ομοσπονδία Ορνιθολογίας).
Πολύ σύντομα, όπως συνηθίζει να συμβαίνει στην αγαπημένη μας χώρα, ξεκίνησαν να βγαίνουν επικριτές οι οποίοι δεν είχαν συμμετάσχει ούτε δουλέψει στην παραγωγή του. Κάποια στιγμή ξεκίνησαν τα: «Μήπως θα έπρεπε να είναι έτσι;», «Μήπως δεν του αρέσει αυτό;», «Εγώ θα έβαζα το άλλο..», κτλ. Έγραφαν πολύ και μιλούσαν περισσότερο για να επιβεβαιώσουν το προσωπικό τους εγώ παρά για να διδάξουν. Έτσι συνέβη και έτσι συνεχίζει να συμβαίνει. Μακάρι τα άτομα αυτά, αντί να κριτικάρουν αυτή την πρόσφατη ράτσα η οποία δημιουργήθηκε με πολλή προσπάθεια και επαγρύπνηση ξεπερνώντας τα εμπόδια που υπήρχαν εκείνες τις δύσκολες εποχές (μεταπολεμική περίοδος, λιτότητα, κτλ.), να αφιερώνονταν στο να φτιάξουν με τη δική τους πένα η οποία θα ήταν κριτική, οξυδερκής, μορφωμένη και έξυπνη, μία νέα ράτσα τραγουδιού σύμφωνα με τα προσωπικά τους γούστα και με τις «δημιουργικές τους ικανότητες»! Ε λοιπόν όχι! Δεν το έκαναν αυτό, δυστυχώς για το Τιμπράδο μας. Ήταν πιο εύκολο για αυτούς να εφαρμόσουν μία «συμπεριφορά καταστροφική» σπέρνοντας σύγχυση με έλλειψη σχολαστικότητας και ηθικής καναρινοκουλτούρας αντί να δείχνουν σεβασμό για αυτά που έχουν δημιουργηθεί.
Στο Ισπανικό κράτος συνυπάρχουν διαφορετικές γλώσσες που ομιλούνται με πολλή αγάπη και στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την ίδια λατινική ρίζα. Δεν εμπλουτίζουν την πολιτισμική κληρονομιά της Ισπανίας; Απαντώ ότι ναι. Αν και ξέρουμε ότι δεν τις σέβονταν όλοι μέχρι που τελείωσε η δικτατορία και ξεκίνησε η δημοκρατία.
Ζητώ στο όνομα της F.O.E να γίνεται αληθινή καναριnοκουλτούρα η οποία θα εφαρμόζεται δημοκρατικά, χωρίς καταχρήσεις, για όλους τους λάτρεις αυτού του χόμπι και τα πουλάκια που για αυτό εκτρέφονται και μελετώνται, να μπορούν να συμμετέχουν σε όλους τους διαγωνισμούς της εθνικής επικράτειας.
